نقد سلیقه‌ای و ناآگاهی، اهل قلم را رنج می‌دهد

لیلا رضاوند، در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: شعر و ادب پارسی امروز بیش از همیشه نیاز به دانش و آگاهی به دور از سلایق شخصی دارد.

وی افزود: آنچه بیشتر از هر چیز هنرمندان و اهل قلم را می‌آزارد، نقد سلیقه‌ای و ناآگاهی نسبت به شعر شاعران است.

این شاعر آئینی بیان کرد: همانگونه که هیچ جمله‌ای از بزرگان علم و ادب غیرایرانی بی نام نویسنده و صاحب اثر به کار نمی‌رود، کاش شاهد روزی باشیم که به هنر و ادب به چشم میراث ماندگار ملت و میهن بنگریم و امانت‌دار آن‌ها باشیم.

رضاوند با بیان اینکه امروزه شعر فارسی به زبان گیرا، بیان تاثیرگذار، ساده و صمیمی و مردمی محتاج است ، تصریح کرد: شاعر زبان گویا و چشم بینای مردم است.

وی با بیان اینکه خوشتر آن است که شاعر بگوید آنچه را دیگران نمی‌توانند و ببیند آنچه را نمی‌بینند، افزود: شاعر باید شهامت گفتار، قدرت نوشتار و حس همدلی و همدردی داشته باشد چراکه جامعه از این قشر توقع دارد.

این شاعر آئینی ادامه داد: شاعر باید عطر امید در فضای ناامیدی بدمد و روح جوانمردی درکالبد خسته دنیا را بیدار کند.

رضاوند اظهار کرد: تا زمانی که رابطه جای ضابطه را گرفته و رفاقت‌ها چشم قانون را می‌گیرد، در ویترین تمامی کتابخانه‌ها جز مشتی نوشته‌های خشک و بی تاثیر و... نخواهد بود.

وی افزود: هنرمند در خلوت اندوهبار خود شاید منتظر معجزه‌ای است که دنیای حسرتش را برهم بزند و بهشتی‌ترین رویاهایش را خلق کند.

این شاعر آئینی با بیان اینکه شاعر باید شرایطی داشته باشد که بی هیچ نگرانی قلم بزند و بستری باشد که رشدش دهد، اظهار کرد: از دیرباز شعر جایگاه رشد و بیان مفاهیمی بوده است که نمی‌شود آن را به راحتی بیان کرد و برای رسیدن به این مطلوب شاعر باید به سلاح علم وآگاهی مجهز شود.

رضاوند تصریح کرد: شاعر تا زمانی که به علوم مختلف تسلط نداشته باشد، نمی‌تواند ارتباط خوبی با مخاطب و مردم برقرار کند.

وی افزود: ایمان درست و قدرت بیان و آشنایی با عرفان اصیل یعنی خلق شعری هنری که تا همیشه ماناست.

این شاعر آئینی یادآور شد: شعر و هنر ایرانی باید با درایت، تیزبینی، هوشیاری و ارزش‌گذاری دولت و ملت به آرمانی ترین دوره ارزشی خود دست یابد.

انتهای پیام