کوگیتو و تاریخ جنون

نویسنده: ژاک دریدا و میشل فوکو

فاطمه ولیانی که پیش از این "تاریخ جنون"، کتاب مهم میشل فوکو را به فارسی ترجمه کرده این بار مجموعه مقالاتی از میشل فوکو و ژاک دریدا را به فارسی برگردانده است، کتابی با عنوان "کوگیتو و تاریخ جنون" که با متنی سه صفحه ‏ای از فوکو با عنوان "حبس بزرگ" آغاز می‏شود. ترجمه فارسی ولیانی از "تاریخ جنون" بر اساس نسخه‏ای صورت گرفته که فوکو در سال 1963 با حذف کلی یا جزئی برخی فصلها برای انتشارات پلُن تنظیم کرد. حبس بزرگ در واقع سه صفحه حذف شده از این نسخه است که فوکو در آن از دکارت و طرد فلسفی جنون سخن می‏گوید. پس از آن مقاله‏ ای از دریدا با عنوان "کوگیتو و تاریخ جنون" و سپس چند صفحه آغازین "پاسخ به دریدا" به قلم میشل فوکو آمده است که وی در آن پیش از پرداختن به دکارت و دفاع از تفسیر خود از تأملات اساس دیدگاه دریدا را نقد می‏کند و از اختلاف بنیادین دیدگاه خود و دریدا می‏گوید. پس از آن "تن من، این کاغذ، این آتش" نوشته میشل فوکو آمده که پاسخ نهایی و معروف او به دریداست و به تحلیل گفتار دکارت در تأملات و نگاه این فیلسوف قرن هفدهم به جنون اختصاص دارد. فوکو اما پس از سالها در سال 1972 پاسخی بر نقد دریدا نوشت که با عنوان "پاسخ به دریدا" در نشریه ژاپنی پایدیا به چاپ رسید. مقاله ‏ای که فوکو آن را با تغییراتی چند و شرح و تفصیل بیشتر با عنوان "تن من، این کاغذ، این آتش" به صورت ضمیمه در چاپ دوم تاریخ جنون (1972) منتشر کرد.
کتاب "کوگیتو و تاریخ جنون" این مناقشه فوکو و دریدا در باب دکارت را در اختیار فارسی ‏زبانان نیز قرار داده است، مناقشه‏ ای که در واقع دو نگاه متفاوت به فلسفه، تاریخ و پیوند آن دو با یکدیگر را آشکار می‏کند.