ستارگان دشتستان در آستانه خاموشی


ستارگان دشتستان در آستانه خاموشی

درست مثل شاهین و پارس، صعود ستارگان آرزوی دیرسالی بود که حالا رنگ واقعیت گرفته بود. برای سالها، سکوهای استادیوم پیر برازجان این همه تماشاگر به خود ندیده بود. بعد از آن دوران طلایی دهه ی شصت و هفتاد، اولین بار بود که از این شهر یک تیم در سطح اول ورزش کشور حضور پیدا می کرد.

لیگ برتری شدن ستارگان، همه را دور هم جمع کرده بود. دیدارهایی که هر هفته تازه می شد، یکی دو ساعت خنده و شادی و پایکوبی و فراغت از مشکلات روزمره، هدیه ی ستارگان به مردمی بود که برای صعودش خون دل خورده بودند.

رابطه ی ستارگان و مردم برازجان نه صرفا ورزشی بلکه راه گریزی بود از زندگی ملالت بار در شهری که هیچ دلخوشی برای زیستن نداشت، نه سینما، نه مکان فرهنگی جامع و کاملی و نه حتی کنسرت و مراسماتی که شهرهای دیگر استان مشکل چندانی برای برگزاری آن نداشتند. از این رو دلبستگی به این تیم و اتمسفر آن سالن یک جور عشق و دلبستگی را بین مردم و بچه های تیم جاری کرده بود.

حالا اما در آستانه سال دوم حضور در سوپرلیگ کشور، ستارگان، کم سو تر از همیشه می رود که برای همیشه در آسمان این شهر خاموش شود.

چشم انتظار حمایت صنایع

همین یک هفته کافی بود تا کارنامه ی مدیران ورزش و متولیان این حوزه برای مردم روشن شود. سقوط شاهین و پارس، و حالا نکند نوبت ستارگان باشد و جام سقوط را به دست ستارگان عزیز دشتستان بدهند؟ این سه تیم در جایگاه سطح اول ورزش کشور اما با یک وجه مشترک، بی پولی و حمایت نشدن از سوی مسئولین و البته در نهایت این وجوه سقوط...

«رضا عباسی»، سرمربی جوان ستارگان در گفت وگو با خبرنگار ایسنا گفت: «پس از پایان فصل گذشته پیگیری هایی را برای فصل جدید، در سطح مسئولین شهرستان و سپس استان شروع کرده ایم.»

وی اضافه کرد: «در این راستا باشگاه لیستی از بدهی هایی که از سوی فدراسیون برای ما ارسال شده بود را به برخی مسئولین ارشد استان ارائه کرد که تا امروز هیچ جوابی نگرفته ایم.»

ستارگان دشتستان در آستانه خاموشی

در کنار حقوق از دست رفته ی مردم ما در صنایع نفت و گاز استان، حمایت نشدن از بخش ورزش نیز قصه پر غصه ای دارد. سهم استان ما از این فِلرهای همیشه سوزان و دود کارخانه های تولیدی و صنعتی گویا فقط آلودگی و بیکاری است و مسئولیت های اجتماعی نفت و گاز به کلی فراموش شده و دیگر محلی از اعراب ندارد.

برای اثبات بی مهری ها به ورزش استان بوشهر، کافی است به عملکرد سایر استان ها نگاهی بیاندازیم. هرمزگان، مرکزی، خوزستان و اصفهان تنها نمونه هایی هستند از جدیت در حمایت از ورزش و قشر جوان آن مناطق... در این میان نقش مدیریت استان و نمایندگان مجلس برای احقاق حق مردم استان در حوزه های فرهنگی و ورزشی از این صنایع اهمیت بیشتری پیدا می کند. فارغ از کمک های مقطعی و نه چندان کارساز، التزام این صنایع به کمک دائمی به حوزه ی ورزش می تواند خدمتی ماندگار به این مردم زجرکشیده باشد.

سرمربی ستارگان دشتستان درباره درخواست کمک به این تیم به ایسنا می گوید: «حسب نامه فدراسیون ما تا اواخر مردادماه بایست ورودی مسابقات را پرداخت می کردیم که متاسفانه تا این تاریخ، به درخواست قبلی ما هنوز پاسخی داده تشده و اسپانسر هم پیدا نشده است.»

او ضمن اظهار امیدواری به رسیدن کمک ها اضافه کرد: «اما طبق اعلام قبلی فدراسیون، قرعه کشی فصل پیش رو روز چهارم شهریور ماه برگزار می شود که به دلیل عدم واریز حق ورودی، به احتمال زیاد از قرعه کشی کنار گذاشته می شویم که البته همچنان امیدواریم تا این امتیاز از دست نرفته مسئولان به داد ما برسند.»

تریبون ورزشی

به گزارش ایسنا، ستارگان به دلیل مشکلات مالی، در آستانه کنار گذاشته شدن از سوپرلیگ کشور است. دردناکتر از این شکل از حذف شدن، تریبون هفتگی است که یک به یک از عرصه عمومی و ورزش استان گرفته می شود.

علت اصلی تلاش برخی استان ها برای خرید امتیاز تیم های لیگ برتری، کسب همین تریبون، پخش مستقیم هفتگی و نمایش توانمندی ها و فرهنگ مناطق خودی است. امروز تقریبا همه ورزش دوستان به واسطه ی همین پخش مستقیم ها مردم ما را مردمی متین، آرام و با فرهنگ می دانند. چنین نمایش رایگان عمومی، که طی یکساعت کارکردی معادل ده ها جشن و همایش و سمینار دارد، چرا به آسانی از دست برود؟

«رضا عباسی» در گفت‌وگو با ایسنا عنوان می کند: «هزینه ی تیمداری در هندبال نسبت به سایر ورزش های گروهی دیگر بسیار پایین است، کل هزینه ی تیم ما در یک فصل به اندازه ی یک بازیکن درجه دو فوتبال هم نیست اما همین هم تامین نشد.»

او معتقد است همین بودجه ی حداقلی هم برای مالک شخصی تیم های خصوصی بار سنگینی است. عباسی می گوید: «طبق عرف، تیم هایی که به سطح اول رشته های ورزشی صعود می کنند معمولا با پیگیری مسئولین استانی به اسپانسر یا بخش های صنعتی وصل می شوند. این اتفاق متاسفانه برای ما نیافتاده است.»

هزینه ی یک سال تیم داری در هندبال به اندازه ی برگزاری چند همایشی است که شاید هم به اندازه رشد فرهنگی و نشاط ناشی از ورزش عمومی آثار مثبتی در پی نداشته باشد. ورزش حرفه ای یعنی کار فرهنگی با کمترین هزینه و بیشترین دستاورد، آن هم در شهری که فاقد زیرساخت خاصی در حوزه فرهنگ عمومی و رفاه جوانان است.

فرصت آخر برای ستارگان

فرصت واریز مبلغ ورودی لیگ برتر تمام شده، ستارگان هرچه داشته و نداشته را برای رفع و رجوع بدهی های سال قبل پرداخت کرده و همین اول فصل در تامین هزینه ی ورودی و پیش پرداخت قراردادها در مانده اما هیچکدام از وعده ها تا امروز عملی نشده است.

ستارگان در خطر حذف از لیگ برتر است. کاش تا دیر نشده و این شانس هم رو به خاموشی نرفته، فکری کنند. چرا که ادامه این روند و برچیده شدن ورزش حرفه ای، آینده خوشایندی پیش روی جوانان ما نخواهد گذاشت.

گزارش از: «حیدر کاشف»، خبرنگار ایسنا بوشهر

انتهای پیام


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته

جشن عاطفه‌ها در 1800 مدرسه استان بوشهر برگزار می‌شود