بغض

گوییا آینه از بغض فرو خورده پر است و زمین از نفس سایه افسرده پر است از زمین خوردن و برخاستنم شکوه مکن آسمان از قفس ابر زمین خورده پر است گر چه دریا متلاطم شده از نوح صدا تُنگ از غصه اینشاعر:دکتر کیوان محب خسروی