ورزش، اولویت چندم استاندار و نمایندگان است؟

به گزارش ایسنا، صعود تیم فوتبال شهرداری همدان به لیگ دسته اول فوتبال باشگاه‌های کشور اگرچه اتفاق خوشایندی بود و باید به دست‌اندرکاران این تیم دست‌مریزاد گفت، اما در بوق و کرنا کردن این صعود و رویایی جلوه دادن حضور استان همدان با این همه ظرفیت در لیگ یک فوتبال، به نظر می‌رسد کمی بازی با افکار و منحرف کردن اذهان است. سوال هم همین‌جا در ذهن شکل می‌گیرد که آیا سقف آرزوهای دیار هگمتانه حضور در لیگ دسته اول فوتبال آن هم بعد از چند سال است؟

طبیعتا و بدون تردید اگر مسئولان از استاندار و شهردار گرفته تا نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی که هریک وظایف خاصی در حیطه‌ ورزش دارند، با چنین پرسشی مواجه شوند و صدالبته اگر از دایره‌ انصاف خود را خارج نکنند، پاسخشان به این سوال منفی خواهد بود.

همه می‌دانند که بازی‌های المپیک، جهانی و آسیایی به عنوان ویترین ورزش شناخته می‌شود و اگر یک استان در این رویدادها به‌خصوص المپیک صاحب مدال یا نماینده بود، می‌توان در مجموع به عملکرد ورزش آن دیار نمره قبولی داد. اما همدان چه کاشته که چه برداشت کند؟!

چرا نباید در میان شصت و چند ورزشکار ایرانی حاضر در المپیک، سهم همدان هیچ باشد؟ این سوال غیرمنطقی نیست و انتظار می‌رود مسئولان امر برای آن پاسخی قانع‌کننده داشته باشند؟

در مسابقات آسیایی و جهانی چه کرده‌ایم که بتوان به آن دل خوش‌ کرد؟ برگزاری رویدادهای فرهنگی و همایش‌های مربی‌گری و داوری خوب است، اما همدان دقیقا چه زمانی می‌خواهد قالب اصلی خود که همان مدال‌آوری در عرصه‌ قهرمانی آن هم در رویدادهای مهم جهانی و المپیک است را شکل دهد؟

اگر این استان سابقه‌ خوشی در رویدادهای مهم ورزشی نداشت، تاختن به مسئولان قطع به یقین دور از انصاف بود. اما با این همه ظرفیت و البته زیرساخت، عیب کار حتما جایی دیگر نهفته که اسمش را باید “عدم برنامه‌ریزی صحیح” گذاشت.

اینکه امروز اقتصاد و معیشت باید سرلوحه‌ کار مسئولان باشد درست، اما توقع این است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی و استاندار در این مدت باقی‌مانده نگاه ریزبینانه و دقیق‌تری به مقوله‌ ورزش داشته باشند تا جوانان این خطه یکی از دلخوشی‌های مهم زندگی خود را خیلی راحت بر باد ندهند.

به جرأت می‌توان گفت در همین المپیک پیش‌رو خیلی از مردم همدان دوست داشتند از قاب جادویی چشم قرض به تماشای هنرنمایی ورزشکاران شهر خود در توکیو بدوزند، مثل گودرزی‌ها و جوکارها و حکیمی‌ها. اما افسوس که سهم همدان از بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا همان است که گفتیم: هیچ!

انتهای پیام