چرا نصف قهرمانی پرسپولیس لیگ نوزدهم متعلق به یحیی گل محمدی نیست؟

به گزارش طرفداری، شب گذشته مطلبی در خصوص پرافتخارترین مربیان تاریخ لیگ برتر نوشتیم و تعداد قهرمانی های یحیی گل محمدی را 1.5 حساب کردیم چرا که فصل گذشته گابریل کالدرون هم نقش به سزایی در کسب جام برای سرخ پوشان داشت.

برخی از طرفداران فوتبال، با اشکال گرفتن از ادعای ما در شراکت کالدرون در افتخار قهرمانی پرسپولیس در لیگ نوزدهم، عنوان داشتند در ادوار گذشته هم تیم های قهرمانی بوده اند که در میانه راه مربی خود را تغییر داده اند پس چرا حرفی از آنها به میان نیامده است. 2 توضیح در این باره وجود دارد:

1- اولا ما بازه زمانی لیگ حرفه ای و رده بندی مربیان لیگ برتر را در این زمینه مشخص کردیم و یادآور می شویم که در لیگ برتر حرفه ای تنها سایپا در سال 1385 بین قهرمانان مربی خود را در میانه راه تغییر داده است، ورنر لورانت در 5 هفته اول لیگ ششم حرفه ای هدایت سایپا را عهده دار بود و سپس جای خود را به علی دایی داد و 5 هفته، زمان کافی برای شراکت داشتن لورانت در عرصه افتخار نبوده است.

2- اگر رقابت های لیگ برتر حرفه ای را در نظر نگیریم چندین تیم پیش از این با چند مربی قهرمان لیگ برتر شده اند.

در سال 54 همایون بهزادی جای خود را به بیوک وطنخواه داد و پرسپولیس که در رده اول نبود بعد از هشت هفته با بیوک وطنخواه کار را شروع کرد و در پایان قهرمان شد. در سال 68 استقلال از منصور پورحیدری به جای محمد صلاحی بهره برد. در سال 74 استانکو به جای یورگن گده سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس شد. در سال 75 حمید درخشان جای استانکو را در امر هدایت پرسپولیس گرفت. در سال 77 علی پروین از هفته سوم جای مت کویچ را گرفت.

در تمام موارد فوق، تاثیر مربی جانشین بالاتر بود و بعد از حضور مربی جانشین تیم مورد اشاره اوج گرفت، اما در پرسپولیس سال قبل کالدرون در 16 هفته سرمربی بود و هنگام تحویل تیم به گل محمدی، پرسپولیس را صدرنشین کرده بود و تاثیر زیادی در قهرمانی این تیم داشت.

بیشتر بخوانید:

امیر قلعه نویی همچنان پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر