عمق و وسعت علم پروردگار نسبت به جهان هستی

به گزارش خبرگزاری شبستان، براساس مقاله ارائه شده «طاهره حاجی قاسمی» پژوهشگر حوزه‌های علمیه خواهران و طلبه مدرسه علمیه فاطمه بنت اسد بسطام که در پایگاه استنادی سیویلیکا نمایه شده و در کنفرانس ملی رویکردهای نوین علوم اسلامی در قرن 21 نیز به چاپ رسیده، موضوع «تبیین گستره علم الهی و محدودناپذیری آن در قرآن کریم با شیوه‌های تمثیلی» مورد بررسی قرار گرفته است.

وی در چکیده این مقاله آورده است: علم الهی به دو قسم ذاتی و فعلی تقسیم می شود با این تفسیر که علم ذاتی عین ذات خداوند و همانند آن بسیط و نامحدود است، چنانچه علم فعلی پروردگار منتزع از مقام فعل بوده و با در نظرگیری طرف دیگر آن که مخلوق باشد، انتزاع شده می شود.

همان‌گونه که خداوند وجود نامحدود دارد، صفات ذاتی او مانند علم نیز دارای چنین ویژگی می باشند.

علم بی پایان الهی در قرآن کریم به گونه تمثیل بیان شده است: «قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً»(کهف/109)؛ خداوند سبحان با ارائه تصویرى محسوس و حرکتى پویا، معناى غیرمحدود را به اندیشه‏هاى محدود بشرى نزدیک مى‏نماید. آیه مذکور و دیگر از آیات و روایات پیرامون علم الهی نشان دهنده عمق و وسعت علم پروردگار نسبت به جهان هستی است.

پایان پیام/47