تمام زندگی خود را مدیون قرآن می دانم/ به مفهوم قرآنی بودن، هویت نبخشیدیم

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، فعالان قرآنی در واقع چهره قرآنی جامعه هستند که هرچقدر پررنگ‌تر باشند مضامین قرآنی بهتر دیده خواهند شد. اما این افراد که در واقع ویترین قرآنی جامعه هستند، نیاز به توجه بیشتر برای کاهش دردهای معیشتی خود دارند. راه‌حل از بین بردن تمامی معضلات و مشکلات جامعه قرآنی، تقویت فعالان قرآنی به عنوان افرادی است که نقش بزرگی در فعالیت‌های قرآنی ایفا می‌کنند لذا در این خصوص با «امیرحسین رحمتی» قاری جوان قرآن کریم و حائز رتبه اول رشته قرائت تحقیق در چهل و چهارمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم گفت و گویی انجام دادیم که مشروح آن در ادامه تقدیم حضورتان می شود.

لطفا خود را کامل معرفی کنید و بفرمایید در چه رشته ای تحصیل می کنید؟

محمدحسین رحمتی متولد شهریور سال 1380 در شهر آمل استان مازندران هستم و هم اکنون به دلیل مشغله های خانوادگی در استان گلستان سکونت داریم و در مقطع کارشناسی، رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران مشغول به تحصیل هستم.

از چند سالگی شروع به آموزش تلاوت قرآن کریم کردید و چند سال است در این زمینه فعالیت می کنید؟

تقریبا از سن 12 سالگی به صورت تخصصی شروع به فعالیت در زمینه تلاوت قرآن کردم و در حال حاضر هم هشت سال است که فعالیت تخصصی می کنم.

شما در نزد چه اساتیدی آموزش دیدید؟

نخستین استاد بنده پدرم بودند. ایشان از قاریان خوب استان مازندران هستند، ضمن اینکه بنده از محضر اساتید «طرح اسوه» و دیگر اساتید بین المللی استان تهران بهره مند شدم. طرح اسوه یک طرح آموزشی و تربیتی برای قاریان ممتاز نوجوان و جوان قرآن کریم است که به همت جامعه فرهنگی قرآنی عصر و با مساعدت شورای عالی قرآن از سال 1393 در حال برگزاری است و بنده نیز عضو این طرح می باشم.

آیا غیر از شما سایر اعضای خانواده نیز کسی در این حوزه فعالیت می کنند؟

خوشبختانه از همان ابتدا محیط خانواده ما یک فضای معنوی و قرآنی داشت. همین فضای معنوی بستر، فعالیت من در حوزه قرآنی را فراهم کرد، ضمن اینکه مادرم نیز نقش بسیار مهمی در این زمینه داشتند و از همان طفولیت در تربیت دینی و صحیح فرزندان حساسیت زیادی نشان می دادنند. با وجود اینکه من به صورت حرفه ای و تخصصی فعالیت نمی کردم، ولی تلاش های مادرم نقش مهمی در موفقیت بنده داشت و از فاکتورهای تربیتی بسیار ارزشمند در تربیت فرزندان خود استفاده می کردند که ماحصل آن را اکنون مشاهده می کنند.

قرآن کریم چقدر در زندگی شما ساری و جاری است و چه نقشی در موفقیت شما در زندگی داشته است؟

حافظ شیرازی فرمودند: «هرچه دارم همه از دولت قرآن دارم»؛ این بیت مصداق عینی زندگی بنده است، من تمام زندگی خود را مدیون قرآن می دانم. به هر حال هر کسی به هر میزانی که به طور مستمر و روزانه با قرآن انس و الفت داشته باشد به همان میزان هم آثار آن را در زندگی خود مشاهده می کند، هیچ کس از این قاعده مستثنی نیست. اگر کسی بگوید ما هیچ لذت و اثر مثبتی از قرآن در زندگی خود حس نکردیم، اشتباه می کنند، چون هر فردی به اندازه انسی که با قرآن کریم برقرار می کند به همان اندازه هم بهره مند می شود، حال ممکن است برای فردی بیشتر و برای دیگری کمتر باشد، بستگی به این دارد که چقدر خود را در معارف قرآن غرق کردیم و در معانی و تفسیر آن تدبر می کنیم. حتی استفاده صحیح از ترجمه قرآن هم می تواند آثار چشمگیری در زندگی انسان داشته باشد. امروزه افسردگی دامنگیر همه مردم جهان شده است. خواندن قرآن کریم آرامش خاطر و توامنینه خاصی به انسان می دهد. امروز به دلیل استرس ها و فشارهای ناشی از مسایل و مشکلات زندگی، انسان ها دایما تحت فشار روحی و روانی قرار دارند که تلاوت قرآن کریم می تواند نقش مهمی در کاهش استرس ها و آرامش روحی و روانی افراد داشته باشد.

به کدام سوره یا آیه قرآن کریم بیشتر علاقه دارید؟

من علاقه خاصی به سوره انشراح به ویژه آیه 5 و 6 آن دارم که خداوند فرمودند: «مَعَ العُسْرِ یُسْرا»، «مَعَ الیُسْرِ عُسْرا» (بعد از هر سختی آسانی هست)

شما در چه زمینه ای اشتغال دارید؟

بنده ضمن اینکه دانشجو هستم در «طرح اسوه» نیز مشغول به تدریس می باشم. عرض کردم من در طرح اسوه تا سال 99 تحت آموزش بودم و از سال 99 به بعد، هم آموزش می بینم و هم از رهنمودها و نظرات اساتید این طرح بهره مند می شوم. همچنین به دوستان و همکاران مستعدی که در حوزه قرآنی نیاز به راهنمایی داشته باشند به آنها کمک می کنم.

از نظر شما مهمترین مشکل در حوزه قرآنی چیست؟

تکریم هرچه بیشتر چهره های قرآنی تکریم جایگاه قرآن کریم است. چهره های قرآنی ارزشمندترین سرمایه عمر، یعنی وقت خود را در این مسیر صرف می کنند، منتی در کار نیست. در واقع این منت قرآن بر سر ماست که توفیق فعالیت در این حوزه را به ما داده است تا ما از این طریق آبرو و جایگاه ویژه ای کسب کنیم، ولی حرف بنده این است که این افراد می توانستند با این هوش و استعداد خود در رشته ها و عرصه های دیگری که از لحاظ مادی و اقتصادی سود بیشتری برایشان داشته باشد، فعالیت کنند ولی این کار را نکردند. در حال حاضر بسیاری از همین دوستان به عنوان چهره های شاخص جمهوری اسلامی ایران در حوزه قرآنی در کشورهای خارجی به عنوان مبلغ فعالیت می کنند و افتخار زیادی را برای کشورمان کسب کردند لذا مسئولان باید توجه بیشتری به این حوزه داشته باشند، چون ما جایگاه قرآن در کشور را برای مدتی تثبیت و مهر مستمر به آن زدیم.

چرا هنوز نتوانستیم فرهنگ قرآنی را در جامعه نهادینه سازی کنیم؟

اگر نقش قرآن کریم در کشور ما کمرنگ شده به دلیل این است که متاسفانه ما به مفهوم قرآنی بودن، هویت نبخشیدیم، هرچند اصل و اساس این حوزه ارتباط با قرآن و وارد کردن مفاهیم قرآن در متن زندگی است ولی هر کاری نیازمند مقدمه ای است که زمینه های آن باید فراهم شود. علیرغم تاکیدات وافر مقام معظم رهبری بر روی این مسئله، ولی تاکنون هیچ اقدام درخوری در این زمینه صورت نگرفته است،

متاسفانه از طرح های قرآنی حمایت نمی شود. با توجه به شرایط اقتصادی جامعه و با توجه به اینکه «طرح اسوه» طرح بسیار خوبی است و می تواند خروجی های بسیار خوبی هم داشته باشد ولی امروزه نگاه ویژه ای به این طرح نمی شود؛ به عنوان مثال سید محمد حسینی پور حائز رتبه اول در مسابقات بین المللی دانش آموزی سال 96 و امیرعلی یادگاری نماینده جمهوری اسلامی ایران در سال 1400 در مسابقات بین المللی دانش آموزی خروجی و ماحصل این طرح بودند.

لذا ما هر چقدر به چهره های قرآنی هویت ببخشیم و آنها احساس ارزشمند بودن بکنند، مردم هم به طبع آنها، متوجه می شوند که انس با قرآن کریم چه اثرات و برکاتی می تواند در زندگی انسان داشته باشد، چون امروزه مردم چیزهایی را که به چشم ببینند به سمتش سوق پیدا می کنند. به هر حال کمرنگ شدن نقش قرآن کریم در جامعه ما شاید به دلیل وجود برخی موانع مانند رسانه های غربی، شبکه های معاند و فرهنگسازی غلط در جامعه باشد ولی مسولان نقش مهمی در نهادینه سازی فرهنگ قرآنی در جامعه دارند.

پایان پیام/35