گره زدن سابر به نام یک نفر کلید واژه‌ای ساختگی برای تخریب/ شمشیربازی قربانی فضای انتخابات شده است؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مسابقات شمشیربازی قهرمانی جهان در حالی در مصر برگزار شد که ایران با 14 شمشیرباز در اسلحه‌ فلوره، اپه و سابر زنان و اپه و سابر مردان حاضر شد و در نهایت جایگاه هفتمی علی پاکدامن بهترین عنوان برای کاروان ایران در این میدان بود.

حضور فلوره با دو‌نماینده در بخش دختران

در این دوره از مسابقات فدراسیون با 2 نماینده در اسلحه فلوره و آن هم در بخش بانوان حاضر شد که نمایندگان ایران بدون پیروزی در مرحله گروهی موفق به صعود نشدند و نهایت هانیه خوشخواهی و زهرا کارگر در رده‌های 110 و 117 ایستادند.

نتایج بانوان در بخش فلوره اگر چه قابل قبول نبود اما قابل پیش‌بینی بود چرا که بانوان ما در این بخش مدت‌ها است که میدان جهانی را ندیدند و نمی‌توان توقع داشت که به یکباره کار خاصی کنند. مطمئنا برای کسب نتایج بهتر در این بخش لازم است تا بانوان در رویدادهای بیشتری حاضر شوند و با آمادگی بیشتر در میادین جهانی حاضر شوند.

نخستین حضور بانوان اپه در مرحله یک سی و دوم و حضور بازیکن 41 ساله

در مسابقات جهانی مصر و در اسلحه اپه بانوان عملکرد قابل قبولی داشتند اعظم بختی برای نخستین بار در این اسلحه و در مسابقات قهرمانی جهان راهی جدول اصلی مسابقات شد و در نهایت در جایگاه شصت و سوم ایستاد. مهسا پوررحمتی دیگر نماینده کشورمان نیز صد و هشتم شد. اپه زنان در بخش تیمی در رده 32 ایستاد.

اما در مورد اپه مردان یک نقد بزرگ وجود داشت و برای کسی مشخص نشد که چرا یک بازیکن 41 ساله به مسابقات قهرمانی جهان اعزام شد. محمد رضایی 41 ساله در شرایطی راهی این رقابت‌ها شد که حتی از مرحله گروهی صعود نکرد و بازیکن بیست و یک ساله تیم نتیجه بهتری نسبت به او کسب کرد. این بازیکن در نهایت در رده 179 ایستاد که پایین‌ترین جایگاه در بین کل شمشیربازان ایران در این رقابت‌ها بود.

اگر قرار است فدراسیون هزینه کند و یک بازیکن بالای چهل سال را به مسابقات اعزام کند که در نهایت ضعیف‌ترین نتیجه را هم در بین شمشیربازان اپه داشته باشد، بهتر نیست که یک ورزشکار جوان به جای او اعزام می‌شد که حداقل اگر نتیجه‌ای کسب نمی‌کند، این میدان برای او یک محل کسب تجربه باشد؟ آیا اگر یک جوان اعزام شده بود نتیجه‌ای بدتر این کسب می‌شد؟

البته فرجی، سرمربی تیم اپه در گفت‌وگو با تسنیم به این انتقاد پاسخ داد و گفت: این انتقاد درست است. در چندین اعزام سعی کردیم از تجربیات رضایی استفاده کنیم، به‌ویژه در بخش تیمی، ولی متأسفانه انتظارات ما برآورده نشد و وی در بحث فنی کمتر از انتظار ظاهر شد.‌ در مجموع او شمشیربازی شایسته‌ای است و افتخارات خوبی را کسب کرده است.

وی با اشاره به در پیش بودن بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی خاطر نشان کرد: در حال حاضر و برای بازی‌های کشورهای اسلامی لازم است تا تغییراتی را در بدنه تیم داشته باشیم. این تغییرات به سرعت اعمال می‌شود تا هم از پتانسیل بازیکنان جوان استفاده کنیم و هم اینکه نتایج بهتری بگیریم.

در این اسلحه محمد رضایی (21ساله) و محمد رحیمی به ترتیب در رده‌های 95 و 97 ایستادند. در بخش تیمی نیز ایران چهل و دوم شد.

هفتمی پاکدامن در سابر؛ بهترین نتیجه بخش انفرادی

در اسلحه سابر دختران فائزه رفیعی موفق شد تا جدول 64 نفره و جدول اصلی مسابقات صعود کند و در نهایت در رده سی و‌نهم ایستاد. پریماه برزگر، هفتاد و‌پنجم شد و نجمه سازنچیان در جایگاه صد و شانزده قرار گرفت و در نهایت تیم سابر دختران در رده 28 ایستاد.

با توجه به رنکینگ دختران ایران در اسلحه سابر و البته دو اسلحه دیگر مشخص بود که دختران ما با شمشیربازان بالای رنکینگ رو‌به رو خواهند شد و کار دشواری در پیش دارند اما در مجموع حضور آنها در مسابقات با صعود در رنکینگ جهانی همراه بود که تداوم حضور آنها در میادین مختلف کمک می‌کند تا جایگاه خود را ارتقا دهند و در آینده در گروه‌بندی شرایط بهتری داشته باشند. در پایان این مسابقات و با اعلام رنکینگ جهانی فائزه رفیعی 99 پله و پریماه برزگر 84 پله صعود کردند اما نجمه سازنچیان جایگاه خود را تنها سه پله ارتقا داد.

حاشیه سازی برای سابر قبل از مسابقات

در بخش سابر مردان شرایط متفاوت بود چرا که حتی از قبل از مسابقات تمام موضوعات حول این رشته می‌چرخید. برخی از اهالی شمشیربازی پیش از آغاز مسابقات سعی کردند تا با عنوان کردن اسم این رشته در مصاحبه‌های خود و دردانه جلوه دادن سابر در فدراسیون سابریست‌ها را تحت فشار روانی قرار دهند البته کادر فنی تلاش کرد تا این موضوعات تمرکز بازیکنان را بر هم نزند اما ظاهرا این موضوعات تا حدودی تاثیر خود را داشت به طوری که امین قربانی پس از پایان مسابقات در گفت‌وگو با تسنیم گفت: آنقدر فشار و ترس از نباختن در بچه‌های ما زیاد شده که عملکرد آنها را کاهش داده است. این موضوع تا حدی روی عملکرد رهبری، فتوحی و مقداری هم پاکدامن تاثیر داشته است.

باخت ناباورانه سابر به ترکیه

در بخش انفرادی این مسابقات علی پاکدامن عملکرد خوبی به نمایش گذاشت و تا مرحله یک چهارم نهایی و پای کسب مدال پیش رفت اما با شکست برابر شمشیرباز گرجستانی از صعود به نیمه نهایی باز ماند و در نهایت با کسب جایگاه هفتم به کار خود پایان داد.

محمد رهبری اما در حد نام و تجربه خود ظاهر نشد و در جدول 64 نفره برابر نماینده مصر با نتیجه 15 بر 10 شکست خورد و در جایگاه چهل و هفتم ایستاد. موضوع و‌ نگرانی که در مورد رهبری وجود دارد این است که این شمشیرباز بعد از مسابقات المپیک هنوز نتوانسته به روزهای اوج خود بازگردد. سرمربی تیم سابر کشورمان در پاسخ به این سوال تسنیم که چه برنامه‌ای برای بازگرداندن رهبری به روزهای اوجش، دارید، تصریح کرد: فشار روانی خاص و ترس از باخت در چند مسابقه است که گریبانگیر رهبری شده است. ما او صحبت کردیم و چون مسابقات ما پشت سر هم بوده فرصت ریکاوری روانی برای او ایجاد نشده است. او بازیکن بزرگی است و نمی‌خواهد در این شرایط باشد. با او صحبت کردیم و به امید خدا سعی می‌کنیم او را به روزهای اوج خود باز گردانیم.

محمد فتوحی برابر درشویتز از آمریکا و نفر نهم رنکینگ این مسابقات با نتیجه 15 بر 6 شکست خورد و در رده پنجاه‌وششم جدول مسابقات ایستاد.

نیما زاهدی، شمشیرباز جوان تیم سابر هم که اولین حضور خود در مسابقات جهانی را تجربه می‌کرد موفق به صعود به جدول 64 نفره نشد و در جایگاه شصت و‌پنجم قرار گرفت.

اما در بخش سابر تیمی اگر چه ایران موفق شد آمریکا را شکست دهد اما شکست برابر ترکیه در مرحله یک هشتم نهایی یک شوک محسوب می‌شد. قربانی در این خصوص گفت: نباید به ترکیه می‌باختیم و انتظارات به قدری از تیم ما بالاست که هیچ توجیهی برای شکست مقابل ترکیه نداریم‌. اما اگر نگاهی به آمار و اطلاعات داشته باشیم، می‌بینیم در کمتر از یک ماه پیش ترکیه با همین بازیکنان ایتالیا،گرجستان و فرانسه را شکست داده و سوم اروپا شده است.

موضوعی که در مورد سابر تیمی وجود دارد این است که در مقابل ترکیه بازیکنان در حد نام و‌ تجربه خود ظاهر نشدند و این موضوع حتما باید توسط کادر فنی بررسی شود. البته نباید فراموش کرد که سابر ایران در دوران پوست‌اندازی و جوان‌گرایی قرار دارد و مجتبی عابدینی 38 ساله جای خود را به یک بازیکن جوان داده است.

خط کشی سابر به «روزهای با مجتبی و بدون مجتبی»؛ کلید واژه‌ای ساختگی برای تخریب

اگر در این مطلب اشاره کردیم که حضور محمد رضایی 41 ساله در مصر با آن نتیجه‌ای که کسب کرد، فرصت سوزی برای کسب تجربه یک بازیکن جوان بوده است، باید این نکته را هم یادآوری کنیم که حضور نیما زاهدی جوان در سابر هم یک اتفاق بزرگ است و جدا از هر نتیجه‌ای که تیم سابر و نیما زاهدی گرفته، اعتماد به یک بازیکن جوان کار بزرگی بود که توسط کادر فنی این تیم انجام شده است.

کادر فنی تیم سابر در شرایطی تصمیم گرفت یک بازیکن جوان را به تیم خود اضافه کند که همواره سایه حضور مجتبی عابدینی بر این تیم سنگینی می‌کرد و عده‌ای خارج از تیم همواره منتظر هستند تا با تفکیک سابر به روزهای با مجتبی و بدون مجتبی، فشار زیادی را به این تیم تحمیل کنند. مشخص نیست که چرا برخی سعی در این دوگانه سازی در تیم سابر را دارند و سود این اتفاق برای آنها چیست؟

همه می‌دانند که عابدینی از بازیکنان خوب سابر ایران بود اما وی قرار نبوده که همیشه در تیم ملی باقی بماند و شرایط سنی و جسمی هر ورزشکاری باعث می‌شود تا روزی از آن ورزش خداحافظی کند و در بخش‌های دیگر به رشته خود کمک کند. عابدینی هم از این امر مستثنی نیست.

علی دایی اسطوره فوتبال ایران است اما آیا قرار است که امروز تمام بازیکنان فوتبال زیر نام این بازیکن مورد تخریب قرار گیرند؟ به نظر می‌رسد این افراد بیش از اینکه سنگ سابر را به سینه بزنند در تلاشند تا بر سر سابر بزنند تا بزرگ نشود. این افراد می‌خواهند سابر را فقط به نام یک فرد بزنند و با بزرگ کردن او و کوچک کردن سایرین و اسطوره سازی در این روزهایی که فدراسیون دستخوش انتخابات است، سهم خواهی کنند.

این افراد حتی با حمله به اهالی رسانه سعی دارند که فضای موجود را به سمت خود پیش ببرند و با کلید واژه سابر ایران با مجتبی و بدون مجتبی هر کسی که با خودشان همراه نیست را تخریب کنند. باید از این افراد پرسید که مگر مجتبی عابدینی قرار بوده تا کی روی پیست به عنوان بازیکن برود؟ مگر هر ورزشکاری روزی با میدان مسابقه خداحافظی نمی‌کند؟ مگر نباید بعد از خداحافظی هر بازیکن بزرگی، میدان را به یک جوان دیگر داد؟ آیا خود عابدینی از روز اول که وارد سابر شد، قهرمان بود که امروز نتیجه نگرفتن یک بازیکن جوان را به نقد می‌گیرند؟

آنچه در این میان کاملا مشخص است این است که سابر در این روزها قربانی فضای حاکم بر فدراسیون و انتخابات این فدراسیون شده است. به نظر می‌رسد فضل‌الله باقرزاده که این روزها مشغله زیادی هم در امور مربوط به کمیته ملی المپیک و انتخابات این کمیته دارد باید این فضای ایجاد شده در فدراسیون خود را اصلاح کند چرا که سکوت وی در این مقطع باعث شده تا کادر فنی و بازیکنان سابر سیبل حملات باشند.

نگرانی دلواپسان از حضور فخری در کنار تیم سابر

در این روزها نقدی به کادر فنی تیم سابر وارد شده که مربوط به حضور پیمان فخری در کنار تیم است. اینکه فخری در برخی از مسابقات در کنار پیست حضور داشته و تیم را هدایت می‌کرد، باعث شد تا این مسئله عنوان شود که در مسابقات جهانی مصر پیمان فخری همه کاره بوده و نقش قربانی در تیم ملی باید بیشتر شفاف سازی شود. موضوع اصلی اینجاست که گویا فراموش شده که امین‌قربانی که امروز بر صندلی سرمربی‌گری تیم سابر نشسته از سال‌ها قبل شاگرد پیمان فخری است. بعلاوه حضور فخری به عنوان مدیر تیم ملی باعث می‌شود تا دیده شدن او در کنار پیست در رویداد بزرگی مانند مسابقات جهانی نکته عجیبی نباشد.

تعامل بین قربانی و فخری هم مسئله‌ای نیست که بر کسی پوشیده باشد و اگر افراد سری به اردوی تیم ملی زده باشند، حتما دیده‌اند که فخری نیز در کنار قربانی حضور دارد و‌ تمرینات تیم با مشورت و نظارت هر دو پیگیری می‌شود.

قربانی نیز در این باره به تسنیم گفت: فرخی مدیر فنی تیم است و ما قبل از مسابقه تقسیم بندی می‌کنیم. مسابقات ممکن است همزمان باشد و از قبل لازم است مشخص شود کدام مربی سر پیست کدام بازیکن باشد چون زمان مسابقات به هم نزدیک بود و سالن‌ها هم متفاوت بود. برای مثال پیمان فخری در مرحله گروهی فقط در پیست نیما زاهدی بود و من در پیست محمد فتوحی و محمد رهبری. در مسابقات حذفی هم این تقسیم‌بندی بین کادر فنی انجام شد. در حذفی فخری در پیست پاکدامن حاضر بود و در تیمی هم خودم کنار فخری بودم‌ این به آن معنا نیست که فقط فخری بوده‌ است و نکات حاشیه‌ای درست نیست. اینها مسئله خاصی نیست و برخی زیاده‌روی می‌کنند.

انتهای پیام/