محقق داماد: بنده به علامه افتخار می‌کنم


محقق داماد: بنده به علامه افتخار می‌کنم

آیت الله محقق داماد گفت: مهم‌ترین نکته درخصوص علامه، جامعیت وی بود. بنده از جوانی خدمت علامه می‌رسیدم. او ادبیات عرب را عمیق و همچنین ادبیات فارسی را نیز در سطح بالایی می‌دانست و نیز فلسفه، عرفان، تفسیر، فقه و اصول را می‌دانست.

به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان،مراسم نخستین سالگرد رحلت علامه حسن زاده آملی«علامه ذوالفنون» برگزار شد؛ در ابتدای این برنامه آیت الله محقق داماد، ضمن عرض خوشامدگویی درخصوص علامه حسن‌زاده آملی گفت: من به عنوان یک طلبه می‌گویم که وی از معدود افرادی بود که می‌توان به او افتخار کرد. به عنوان هم سلک و هم لباس در همین زمان پرشور می‌توانستیم بر او افتخار کنیم. چون او یک روحانی نمونه و عالم به علم‌های الهیات بود.

وی افزود: مهم‌ترین نکته درخصوص علامه، جامعیت وی بود. بنده از جوانی خدمت علامه می‌رسیدم. او ادبیات عرب را عمیق و همچنین ادبیات فارسی را نیز در سطح بالایی می‌دانست و نیز فلسفه، عرفان، تفسیر، فقه و اصول را می‌دانست. جامعیت نکته‌ای بود که در میان افراد موجود کمتر وجود دارد. علامه نمونه بود و حافظه‌ای قوی داشت و با اشعار سعدی و حافظ مأنوس بود و در جای خودش استفاده می‌کرد و بنده به علامه افتخار می‌کنم.

حضرت نوح بر قلب علامه بودند

بنابراین گزارش در ادامه فرزند بزرگ علامه، حجت الاسلام عبدالکریم حسن‌زاده گفت: یکی از شاگردان علامه می‌گفتند که طبق روایت حَمَله عرش، هشت نفر هستند که یکی از آنها حضرت نوح است و به تعبیر وی حضرت نوح بر قلب علامه بودند؛ چه در مکتوبات علامه و چه شاگردان وی که نفوسی بودند که به فعلیت رسیدند همه تحت لوای همان حَمَله عرش و به گفته امام صادق(ع) عرش یعنی علم. آن جناب می‌گفت که حضرت نوح بر قلب علامه بود و آنچه در طول این‌سال‌ها پرورش داد همه نور بود و نورافشانی کرده بود.

لازم به ذکر است افشین علاء شاعر در بخش دیگر برنامه ضمن نقل خاطره‌ای از علامه اظهار داشت: در دوران جوانی به روستای اهلم بر مزار مادرشان می‌رفتیم؛ چرا که مزین به قدوم علامه بود و از اشعار علامه در زبان فارسی و عرب و حتی طبری بعد از نیما یوشیج روانی خاصی داشت.مرحوم طیبه تربتی همسر محی‌الدین الهی قمشه‌ای می‌گفت که هرگز نشد ببینم که علامه در برابر استادش چهار زانو نشسته باشد؛ بلکه همیشه دو زانو بود و حتی لحظه‌ای تکیه به دیوار هم نمی‌داد و در مراسم ختم پسر بزرگ محی الدین قمشه‌ای علامه را دیدم و مدتی باهم صحبت کردیم که وی می‌گفت من صورت خود را بر کف پاهای استادم می‌مالیدم.

علاء در پایان شعری را که زمان ارتحال علامه سروده بود، بازخوانی کرد.

پایان پیام/49

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه دینی و مذهبی

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


انواع فونت و متن بسم الله الرحمن الرحیم برای بیو اینستا