تبعید در وطن

انگار
گریختگانیم یا در تبعید
آنهم در وطن
که تبعیدگاه است.

در راه ماندگار

بی‌تاب می ‌نشینیم
تا آنجا که ممکن است
نزدیک به نسل خود باور
در انتظار روز بازگشت
کنجکاو کوچک‌ترین تغییرات آن سوی دانش
پرسان از هرتازه از راه رسیده‌ای

فراموش نمی‌‌کنیم
در نمی‌گذریم
و نمی‌بخشیم هیچ
آنچه را که بر ما رفت
نه! نمی ‌بخشیم

آه! سکوت این ساعت
فریبمان نمی‌دهد
ما صدای فریادها را از نیزارها می‌شنویم
ما خود شاهدانی هستیم
که دیدیم و نظارگر بودیم
که چگونه
شرح تبهکاری‌ها را
با خود به این مرز و بوم
آوردند
آه
آخرین کلام ؛ هنوز گفته نشده...
راه ماندگار تو شاهد باش...