حفظ، پژوهش و معرفی آثار جهانی تعهد به همه ملت‌ هاست

حفط، نگهداری و پژوهش و معرفی آثار جهانی فقط تعهد به یک ملت نیست بلکه تعهد به همه ملت هاست.

به گزارش «دنیای سفر»، آفرین امامی مدیر مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان به بهانه ثبت کاروانسرای ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو نوشت:

آثار و دارایی های میراث فرهنگی نشان دهنده نبوغ، هنر، خلاقیت و شیوه زندگی مردمان آن سرزمین و توان سازگاری با اقلیم و جغرافیا و شرایط را برای غلبه بر نیازهای زندگی و به دست آوردن آسایش و انجام امور روزمره را نشان می دهند.

ثبت جهانی آثار، گویای این مسیله است که آن اثر جزو دستاوردها و بخشی از پیشرفت تاریخ و تمدن بشری است و بدین گونه با ثبت اثر در فهرست جهانی یونسکو، اثر متعلق به تمامی نسل ها و جوامع بشری می شود.

علاوه بر ارزشمند بودن ثبت آثار تاریخی برای حفظ در حافظه تاریخ و تمدن جامعه انسانی؛ حال و آینده، ثبت آثار در فهرست جهانی یونسکو، اصالت و ریشه دار بودن آن تمدن در تاریخ گذشته را بیان می کند.

از این رو باعث خوشحالی است که با ثبت ۵۴ کاروانسرای ایران، بار دیگر میزان و غنای قدرت، خلاقیت، هنر، معماری و سازگاری با محیط مردمان ایران زمین بر همگان اثبات شد.

با ثبت اثر در فهرست جهانی یونسکو، وظیفه حافظان میراث فرهنگی مضاعف شده و می بایست در تمامی جنبه های حفاظت و نگهداری از این آثار خود را با معیارها و شاخص های بین المللی حفاظت و نگهداری از آثار هماهنگ کرده و مطابقت دهیم.

برنامه ریزی، معرفی، بودجه بندی، بهره برداری، حفاظت و مرمت آثار تاریخی دارای شرایط و ضوابطی است که در سطح بین المللی به یک استاندارد و شاخص مشخص رسیده است.

کنوانسیون ها، منشورها و دستور العمل های بین المللی بیان کننده نحوه برخورد و رفتار ما با آثار جهانی را مشخص می کند و متولیان امر میراث فرهنگی کشور هم می بایست با اعمال و به کارگیری این دستورالعمل ها هرچه بیشتر در زمینه حفاظت، مرمت و معرفی آثار تلاش و فعالیت کنند.

تاکنون ۲۷ اثر و مجموعه از مجموعه آثار بی شمار کشور در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده است و از آنجایی که تنوع و تعداد آثار کشور بسیار است با تلاش، دلسوزی و برنامه ریزی می توان آثار متعدد دیگری را از آثار تاریخی و میراث فرهنگی کشور، در فهرست جهانی یونسکو ثبت کرد.

در این زمینه؛ ایران به واقعیت استعداد بیشترین ثبت آثار میراث فرهنگی در فهرست جهانی را به عنوان یک فرهنگ و تمدن بزرگ داشته و قادر به کسب رتبه نخست را دارد.

شایان ذکر است وقتی اثری در فهرست آثار جهانی ثبت می شود وظایف میراث فرهنگی در برابر آن اثر جدی تر و سنگین تر شده و نگاه ملی جایش را به نگاه جهانی می دهد.

باعث خرسندی است که آثار فرهنگی تاریخی ایران به ثبت جهانی برسد و تمام مراحل سخت با توجه به سهمیه کشورها در یونسکو سپری شود. اما نکته مهم این است برای نگهداری اثر ثبت جهانی شده باید طبق پرونده و پلان مدیریتی و برنامه برای نگهداری این امانت جهانی عمل کرد.

از انتخاب مدیر پایگاه جهانی گرفته تا آسیب شناسی و تعیین اولویت های حفاطتی و مرمتی و تخصیص اعتبار؛ باید با تمام قوا عمل کرد.

حفط، نگهداری و پژوهش و معرفی آثار جهانی فقط تعهد به یک ملت نیست بلکه تعهد به همه ملت هاست. در این راستا باید از تمام ظرفیت و حمایت های بین المللی هم بهره گرفت و فضا را برای پژوهش های برون مرزی نیز هموار کرد.