دنیای پوچ

جمعه های دور همی را بیشتر پاس بداریم
می روند
حوض پر آب
ماهی قرمز
ستاره های خاطره نویسی
و همان ماه عزیز که دفتر خاطراتم بود
پدر همیشه می گفت
جاده تا پیچید تو کوچه.
گفت ؛
که این دنیا چه پو چه