کودک درون

کودک درون
حبابی از نسیم
درونش پاک
همچو گردونه ای از کاغذ
نگاشته نشده
به بزرگی دل
با انتهایی بی نهایت
پهن دستی سبز
آماده کاشت

سرشار از شگفتی
چشمه ای جوشان
می گرید
می زند فریاد
می خنده از ته دل
لی لی می‌کند
در گوشه هر کوچه
راه می رود
با پای برهنه
روی چمن های خیس
زیر باران

و ما بزرگسالان
که کودک درونمان
زخم خورده
خاک خورده
همه در حال پرخاش
همه در حال جنگ
ناتوان از رهایی
ناتوان از دیدار
با کودک درون
کاشت می کنیم
در پهن دشت وجود
آنچه می آزارد
کودک درون

به چه کار آید
این همه درد و رنج
تیشه در دست
به دنبال گنج

برهنه کنیم پاهای خود
قدم زنیم روی چمن های خیس
دست در دست
کودک درون
گذر کنیم
از این شهر پر هیاهو
این قفس
از این جهنم خود ساخته
به دست خود