عید

تقویم از طنین
بهار تازه شد

سالی که سپری شد
سرشار از صنم ثمین بود
گاهی دلتنگی سنای صباح بود
اما سلامت صمیمی تر از آن بود

خواستار خرمی و خنده
از خدا برای دلتان

بهارتان برومند..

تبریکی بی تکلف
چنان که عام بپسندد

در واقع

سالی که سر رفت
سرمه‌ی سکوت بر سوال کشیدم

تنم از از ترکش تنش ها
ترک خورد

خود، خواهان بودم و خواهش عفو کردم

قلم غلام قضاوت بود
تا آزادگی عاشق

و آواز خوش گرگ ها
در بلندای رفاقت
سرما خورد

تنها تو مانده ای
برای منِ تنها

نوروزمان پیروز

علیرضا