تو مجهولی

مرا در خواب در قاب داری
امید واهی مهتاب داری
برنجیدم ز تو ای لوح نقاش
هزاران رنگ در نام داری
سراسر شور و احساسی ولیکن
حبابین خانه ای بر آب داری
تو انگوری تو شیرینی چو شهدی
ولی اما،اگرها هدیه داری
نگاهت تیر دارد آرش انداز
به طعمه بی تفاوت چشم داری
تو بی صبری؟صبوری؟فاز تو چیست؟
که مجهول و جهال وجهل در صرف داری