عطر نگاه

من آن نی که نایم تو را می سراید
گلو زخمی است و هجایم تورامی سراید
اگر چهره گلگون چو شمعی فروزان
بت گلعذارم وفایم تو رامی سراید
چه منت که گردم فدای دوچشمت
بت خوش تراشم خدایم تورا می سراید
چگونه شناسم ز راهت سر ازپای
دوانم به پایت دوپایم تورامی سراید
هوس کرده این دل که امشب دوباره
زعشقت سَراید هوایم تورا می سراید
سَرایم معطر زعطر نگاهت همیشه
درو پنجره تا برایم تو را می سراید
بر این فرش قلبم دوباره نهی پای؟؟
دل بینوایم صدایم تورا می سراید
............................
طلوعم
بهاری بود
اما غروبم پاییزی ست
ودریک گرگ ومیش صبح پاییز
بر برگهای زرد خزان زده
سجده شکر می گذارم
وبر همزاد پنداریم باآنها برای همیشه
قسم یاد خواهم کرد