چون رود
چون رود شدم صاف شدم تا نهراسی در لحظه نگاهی سرو پایم بشناسی ای عشق چونان غرق تو گشتم که ندانی در جان و تنم نیست نه هوشی نه حواسی جز داغ غمت نیست به جانم غم دیگر جز دوری تو نیست فراغی و حراسی شبنم...
چون رود شدم صاف شدم تا نهراسی
در لحظه نگاهی سرو پایم بشناسی
ای عشق چونان غرق تو گشتم که ندانی
در جان و تنم نیست نه هوشی نه حواسی
جز داغ غمت نیست به جانم غم دیگر
جز دوری تو نیست فراغی و حراسی
شبنم چِکَد از چَشم غزل گون تو هردم
بر قلبم نحیفم زند آن تیر خلاصی
دلسردم و دلگیر و دل آشفته و تنها
هرگاه ز آشفتگی و درد پٙلاسی
رازیست دل و دلبری و ناز و نوازت
زیرا که نگنجد به همه جبر و ریاضی
صدف؛حیران
در لحظه نگاهی سرو پایم بشناسی
ای عشق چونان غرق تو گشتم که ندانی
در جان و تنم نیست نه هوشی نه حواسی
جز داغ غمت نیست به جانم غم دیگر
جز دوری تو نیست فراغی و حراسی
شبنم چِکَد از چَشم غزل گون تو هردم
بر قلبم نحیفم زند آن تیر خلاصی
دلسردم و دلگیر و دل آشفته و تنها
هرگاه ز آشفتگی و درد پٙلاسی
رازیست دل و دلبری و ناز و نوازت
زیرا که نگنجد به همه جبر و ریاضی
صدف؛حیران