عاشقی تنها سرنوشت

قد و بالای تو جانا همه ضرب المثل است
چشم و ابرو و لبت خود همه بیت الغزل است

بس که خورشید رُخت روز مرا رَخشان کرد
دل یقین کرد که خورشید به برج حَمَل است

قوت سی روزه ی من چون لب شیرین تو بود ،
نرخ فطریه ی عید رمضانم عسل است

بس که موزونی و خوش خال و خط و ابرویی،
این غزل از تو بیاموخت که بحر رَمَل است

قصّه ی عشق نه آن است که آید به بیان
عاشقی کار دلی هست که اهل عمل است

عالَم از شور و شر عشق به پایان نرسد
باز فردوس برین بوس و کنار و بغل است

هاتفی دوش چه خوش گفت که ای عاشق مست
چهره ی از شیخ بپوشان که ز اهل دَغَل است

زاهد این قدر تروشروی مشو از منِ مست
باده ی عشق من از قسمت روز ازل است

شعر قاسم یوسفی