وصال

رضایت های پی در پی تو را از من جدا کرده
شبیه بغض و آشوبی که اشکم را صدا کرده

اگر بودم در این دنیا که می میرم به این حالم
اگر مردم بگو از دلبرِ جانی ، جفا کرده

همیشه غیض کردن راه حل کارهایم بود
بنازم من به آن یاری که ما را هم دعا کرده

میان جمع گفتی شسته ای دست دلت از من
برو زنهار خوزستان ، دِینَش را ادا کرده

تماماً سست و ننگینی شبیه چِرک سنگینی
که نفرت را میان جان ما عشق تو جا کرده

درون سینه ام آهی ، میان چشم خون دارم
که هر چه کرده با این دل فقط موی شما کرده