بررسی اقتصاد چین/ عرضه پول چه تأثیری بر غول آسیای شرقی می‌گذارد؟

به گزارش تجارت‌نیوز، رابطه بین پول چین و اقتصاد جالب است زیرا سیستم اقتصادی وابسته به صادرات آن متفاوت با سایر کشورها عمل می‌کند. به نقل از اینوستوپدیا، از سال 2010 تا 2020، اصلاحات عمده اقتصادی که تحت رهبری دولت چین قرار دارد، جهت‌گیری بازار چین را بیشتر و اقتصاد چین را بازتر کرده است.

تغییرات در دهه گذشته

عرضه پول چین در زمان‌های اخیر رشد ثابتی را نشان داده است، همان‌طور که تولید ناخالص داخلی چین (GDP) نیز رشد ثابتی داشته است.

دهه اخیر دهه درآمدزایی از منابع مختلف و در دسترس بودن آنها در بازار آزاد بوده است که سرمایه‌گذاری خارجی در مقیاس بزرگ را به خود جلب کرده است. این منابع شامل کالاهای تولیدی، زیرساخت‌ها، فناوری و منابع طبیعی و همچنین سرمایه انسانی و نیروی کار است. تقاضا برای پول چین افزایش یافته که باعث تحریک وام‌دهی بانک‌های تجاری و در نهایت افزایش عرضه پول شده است. حجم پول طی 10 سال گذشته به میزان چشمگیری افزایش یافته است. در طی نرخ‌های رشد بالا و ثابت، چین به طور موثری افزایش عرضه پول را مدیریت کرد و در عین حال نرخ ارز را ثابت نگه داشت.

اقتصاد سنتی چین

چین به عنوان یک اقتصاد تولیدی و صادرات‌محور، مازاد تجاری دارد و بیش از خریدهایش به دنیا می‌فروشد. صادرکنندگان چینی بابت صادرات خود دلار آمریکا (USD) دریافت می‌کنند، اما باید هزینه‌ها و دستمزدهای محلی را به ارز محلی، یوان چین یا رنمینبی (RMB) بپردازند. با توجه به عرضه عظیم دلار آمریکا و تقاضا برای یوان، نرخ یوان می‌تواند در برابر دلار آمریکا افزایش یابد.

اگر این اتفاق بیفتد، صادرات چین برایش گران‌تر تمام می‌شود و مزیت قیمت رقابتی خود را در بازار بین‌المللی از دست می‌دهد. این اتفاق به‌روشنی برای اقتصاد چین مشکل‌ساز است و به طور بالقوه منجر به کاهش فروش کالاهای تولیدی، بیکاری گسترده و رکود اقتصادی می‌شود. بانک مرکزی چین برای جلوگیری از این وضعیت مداخله می‌کند و با اقدامات مصنوعی، نرخ ارز را پایین نگه می‌دارد.

از سال 2008 تا اوایل سال 2024، نرخ مبادله یوان چین به دلار آمریکا نسبتاً ثابت و در محدوده 6.0 تا 7.3 باقی مانده است. به عنوان یک اقتصاد تولیدی و صادرات محور، نرخ ارز فارکس چین نیز به طرز چشمگیری بر عرضه پول تاثیر می‌گذارد.