پیراهن

من به پیراهن تو حس حسادت دارم
به نگاهت که به چشمان کسی خورده گِره
به همان لحن صدا و بی قراری هایت
به همان کنج اتاق و خلوتی تک نفره
من همانم که ندارم با خلایق اُلفتی
بی خیال این و آن و قصه خوانی و گِله
بی خیال عشق بازی های قدیم
بی خیال آدم پر گریه و بی حوصله
من همانم که چُنان لیلی به دنبال توام
تو چنان من ، در پی انکار منی
بی وفای ، خوش زبانِ ساده دل
با تو من هرگز ندارم هیچ غمی
با تو من در منظَر خدا گُمم
با تو من گمشده در دنیای خویش
عاشقُ ، شیفته و شوریده ام
هم گناه بی گناه خوبِ من
گر نداری صحبتی با این من شوریده دل
خود بگو ، تا کنج دل از عشق تو خالی کنم . . .