رَسمِ عاشقی

عاشقِ معشوق گشتی سنبلِ ایثار باش
دَم مزن از من مَنم ها در رَه آشکار باش

عاشقِ دلسوخته ای گر دَم زَند از من منم
طرد نِمایَش وانگهی با لشگرِ بی زار باش

دلبر و دلدار همانا هر دو احسان گسترند
احترامش را نگهدار اهلِ استغفار باش

دلبرِ دل دائما در اهتمامِ قائمی است
خدمتِ دلبر بپا خیز خادم بیدار باش

دل گُشایی روز و شب بادا مرامِ عاشقی
جامِ مِی را سر مَکِش مجنونِ بی آزار باش

درگذر از جان خود جانبازِ دلبر شد فَرا
پیشمرگ دِلبرَت شو عاشقِ هشیار باش

کی بُوَد آگه کسی دلبر چه دارد کس طلب
از طلب کاری بپرهیز عاقبت در کار باش

نَفس بَندکِش تا به دام آری هوس را آنگهی
شمع و پروانه فنایند شاهدِ اسرار باش

در رَه یار هر چه داری از ته دلِ درگذر
اشک ریزان در پی خنداندنِ دلدار باش

دلبرِ دل یک بُوَد کان غیرِ یک اَندر خطا
بر سزاواری سِزایی غیر آن بیمار باش

حافظا گر عاشقی رِندی چِه سانی در جهان
غنچه سانان عِطر فِشانند لایقِ گل زار باش


4 اردیبهشت 1403
طبیب حافظ کریمی( لسان الحال )