طعم گَسِ سرکوب

خط میزنم اسمِ خودم را از بین ساکنینِ این اهالی
چوب خط کشیدن روی دیوار زندان منتظر اعدام یا آزادی؟
عاشق شدن،پشت مصرعی شعر از یک شاعرِ سیاسی
عاشق شدن در میانه ی اعتراض بدون هیچ هراسی
اعتصاب در این عصرِ بی اجازه به امیدِطلوع نور از تارِ نازکِ موی تو
چوب خط کشیدن روی دیوار زندان منتظرِ دوباره دیدنِ روی تو
من وتو که عجین شده ایم با طعم گَسِ سرکوب
من و تو که عشق ورزدیم به هم در زمانه ی آشوب
ما که ایستاده ایم و نشدیم محکوم به قبولِ سیاهه ی تقدیر
ما که ایستاده ایم ، در پستوی امید‌
برای ذره ای تغییر
به من که خط میزنم اسمِ خودم را در انفرادی
چوب خط کشیدن روی دیوار زندان منتظر اعدام یا آزادی؟
فائزه کیانی فر