دست بر سینه ارادت

دست بر سینه ،ارادت.......
کفتر بام رضا دل شده ی جانان است
شاه بیت غزل عشق همین سلطان است
دل اگر رفت شبی مامن امنش مشهد
گنبد زرد طلا دلکده ی خوبان است
آینه نور نما صحن و سرایش بالا
بام نقاره سرا بانگ خوشٕ الحان است
دور تا دور بُوَد ساقی و سقا پرشور
چونکه سقای همه ساقی ویک پیمانه است
دست بر سینه ارادت ز طبس یا تهران
گنبد و تربت و تبریز غلام آن است
گاه شیراز و ارادت به برادر بردن
با سلامی دل ما واسطه اش جانان است
بر در لطف رضا سجده و پابوس ضریح
سجده بر درگه معصومه همان پیمان است
طرفه العین به اقصای جهان می تابد
خور و خورشید طلوعی که ز خور آسان است
زمدینه سفری نور به مشرق تابید
حضرت عبد العظیم دل نگران آن است
دل من گاه که تنگ است سلامی دارد
سلم و سلمای همه راضی و سمت جان است
قدمی چند اگر عمر مجالی باشد
پای در صحن و سرا دو، سه قدم دربان است
شاه بیت غزل عشق و رضا شد شهرام
رام و آرام گهش خاک در سلطان است
محمود رضا کاظمی شهرام ( ش،ک)
بهار 1403
میلاد سه والی ولایت علوی و گرامیداشت نوادگان واجب التعظیمشان مبارک