حرمت یار

مازخود بیگانه چون از نظر تو باشیم
تو برو خود را باش
ما چنان آشنا از هر آشناتر .
زخود به خلق نمایانتریم
تو برو ؛گر که روی به نزد معبود
همچنان برتو‌ بگوید: افسوس
تو مرا خارکنی
گر میان انذار ؛ تو دهن بازکنی
ز آغاز و به تکرار
زتو گویم : تو برو خود را باش
آنچنان ادب بر تو‌ نمایان کنم
احترامم زکس وناکس پایدار کنم
گرنه با جمله ای ؛رنگ رخت سرخ کنم.

شعر نو : مونا گل محمدیان