سقوط بالگرد

آسمان ابریست
خدا بالاسر تنهایی ماست
جست و جوی مردم پی ما
بین این همه پاره سنگ هاست
فرودمان ناموفق بودو
سقوط برای ما
بود پروازی بی پروا روبه خدا
تنمان میسوخت و
باد و باران بود مرحمی بر زخم هایمان
امشب در چند قدمی ملکوت
از حضور و غیاب زمین غایب خواهیم بود
و زمین مه غلیظی را
همانند پارچه ای سفید
روی جسم بی جانمان خواهد کشید.
ریشه هایی از خون ما روی زمین خواهد دوید
شقایق هایی از خون ما خواهد رویید
و پیچکی از انها روی این سنگ ها خواهد پیچید
و زیر این ظلمت هوا
و زیر این پرده ی مه
به دید پرنده ی همسایه
برق خواهد زد اهن نیمه سوخته ما