بگو بامن، بگو تاکی

بگو تاکی دگر نازت کشیدن

بگو تاکی به دنبالت دویدن

تو چون آهوی وحشی و رمیده

بگو تاکی دویدن، نرسیدن


بگو تا کی جمال یار ندیدن

ویا خسته و بیزار آرمیدن

بگو تا کی میان بستر غم

برای مردنم نقشه کشیدن


بگو تاکی اسیر غصه خوردن

همیشه بارغم بر دوش بردن

بگو تا کی درین عمر دو روزه

همش دق کردن وهر روز مردن



سیروس مظفری (سیاوش)