تو مگر پرنده بودی

تو مگر پرنده بودی
که پرواز کردی و رفتی
تو در میان این پرندگانی
که هر صبح
لابلای این درختان اطراف می‌خوانند
نیستی؟
از پرنده بودن
پرواز کردن و رفتن را آموختی؟
نه در اطراف خانه ماندن و خواندن؟
تا هر صبح با نوای تو از خواب بیدار شوم
و تا نیمه های روز
همچنان گوش بسپارم
به آن همه آواز
آن همه صدا
آن همه شور و حال
تو را کجا بیابم من
از من گذشته است
که در آسمان ها دنبال تو بگردم