گذاشتن، گزاردن، گزاشتن یا گذاردن؛ کدام درست است؟

ترکیب پسوندهای گذار و گزار با کلمات مختلف دردسرزا است. گاهی خدمتگزار را خدمتگذار می نویسیم. حتی ادیبان و نویسندگان هم گاهی دچار این اشتباه می شوند. چه قاعده ای را برای درست نوشتن ترکیب کلمات مختلف با پسوند گزار و گذار به کار ببریم تا دچار اشتباه نویسی نشویم؟

اگر منظورتان قرار دادن یک شی فیزیکی یا مجازی و یا وضع کردن و یا تأسیس کردن بود باید آن را با ذال نوشت، مثل:

قانونگذار: کسی که قانون وضع می کند.

بنیانگذار: کسی که تأسیس می کند؛ مؤسس

بدعتگذار: کسی که بدعتی را وضع و ایجاد می کند

بنابراین بدعتگزار، قانونگزار و بنیانگزار نادرست است.

معنی گذار در معانی زیر درست است:

قرار دادن

تأسیس و ایجاد کردن

وضع کردن

به نظر می رسد بهتر باشد معنی های مختلف گزاردن را حفظ نکنید و صرفاً به این نکته توجه کنید که اگر کلمه مورد نظر هیچ کدام از معانی بالا یعنی قرار دادن، وضع کردن، تأسیس کردن و ایجاد کردن را نداشت آن را با «ز» بنویسید نه «ذ». اما با وجود این معانی «گزاردن» را هم برای شما می ­نویسیم.

گزاردن معمولاً در یکی از معانی زیر با کلمات مختلف ترکیب می شود:

به جا آوردن و ادا کردن

خرج کردن

اجرا کردن و انجام دادن

شرح دادن، تعبیر و ترجمه کردن

و اما کلماتی که با این معانی مورد استفاده قرار می گیرند:

نمازگزار، خدمتگزار، خوابگزار، حجگزار، خبرگزاری، کارگزار و سپاسگزار درست است.

نمازگذار، خدمتگذار، خوابگذار، حجگذار، خبرگذاری، کارگذار و سپاسگذار نادرست است.

حالا خراجگزار درست است یا خراجگذار؟

اگر منظور کسی است خراج را ادا می کند یا به قولی مالیات می دهد باید نوشت خراجگزار. اما کسی که خراج یا مالیات را وضع می کند می شود خراجگذار!

در پایان به یک نکته کنکوری هم اشاره می کنیم:

گزاشتن و گذاردن اشتباه است و گذاشتن و گزاردن درست است. چرا؟ شما پاسخ دهید.

در صورت تمایل از فروشگاه اینترنتی زودی بازدید نمایید: فروشگاه اینترنتی زودی