منظور از امانت در آیه 58 سوره نساء چیست؟

به گزارش خبرگزاری شبستان: از امام رضا علیه السلام در مورد آیه 58 سوره مبارکه نساء سوال شد: «إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها وَ إِذا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النّاسِ أَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمّا یَعِظُکُمْ بِهِ إِنَّ اللّهَ کانَ سَمیعاً بَصیراً؛ خداوند به شما فرمان مى دهد که امانت ها را به صاحبانش بدهید! و هنگامى که میان مردم داورى مى کنید، به عدالت داورى کنید، خداوند، اندرزهاى خوبى به شما مى دهد. خداوند، شنوا و بیناست.»

امام علیه السلام فرمودند: «آنها ائمه از آل محمد صل الله علیه وآله هستند. هر امامی باید امانت امامت را به امام بعد از خود بسپارد، به دیگری ندهد و از امام نیز دریغ نکند.»

در روایات متعددی منظور از امانت، رهبری جامعه معرفی شده است که اهل آن، اهل بیت علیهم السلام هستند. بازگرداندن رهبری امت به اهل بیت عیلهم السلام مصداق بارز عمل به این آیه است. کلید خوشبختی جامعه بر سر کار بودن افراد لایق و رفتار عادلانه است و منشأ نابسامانی های اجتماعی، ریاست نااهلان و قضاوت های ظالمانه.

امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام فرموده است: «من تقدم علی قوم و هو یری فهیم من هو افضل فقد خان الله و رسوله و المومنین؛ (1) هر کس خود را در جامعه بر دیگران مقدم بدارد و پیشوا شود در حالی که بداند افراد لایق تر از او وجود دارند، قطعا به خدا و پیامبر(ص) و مومنان خیانت کرده است.»

1.الحیاة، ج 2، ص ۵۸۵

برگرفته از پرتوی از آیات وحی تالیف محسن قرائتی

پایان پیام/99