در راه برزیل

هواپیمایی که برای رفتن به آمریکای جنوبی انتخاب کرده بودم اتحادایرلاین بود. قیمت بلیط رفت و برگشت به سائوپائولو ۱۳۵۰ دلار بود. این قیمت رو تقریبا همه سال میشود پیدا کرد ولی اگر قدری انعطاف پذیر باشید در زمان حراج این مسیر را میشود بین ۹۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار هم خریداری کرد. پرواز ۲ ساعته تهران-ابوظبی رو خوابیدم و آماده شدم برای پرواز ۱۴ ساعته بعدی که قرار بود طولانی ترین پروازم باشه. قصد داشتم هم از مناظر بیرون لذت ببرم و هم در مورد سفرم کمی مطالعه و برنامه ریزی کنم ( اون موقع فقط میدونستم که برزیل و بولیوی رو قطعا میرم اما هنوز فرصت نکرده بودم برنامه دقیقی واسه کل سفر بریزم). هواپیمای اتحاد امکانات خوبی داشت، کیفیت غذاش خیلی خوب بود، صندلی های راحت و چون صندلی کناری من خالی بود احساس فرست کلاس داشتم ☺

مسیر پرواز از ابوظبی به برزیل در مانیتور هواپیما

بهترین قسمت پرواز دیدن دلتای رودخانه بِنو (Benue river) بود، جایی که به خلیج گینه و اقیانوس اطلس میریزه. با توجه به وضعیت کشور نیجریه شاید به این زودی ها نتونم اونجا برم و از نزدیک ببینمش.

منظره رودخانه بِنو قبل از ریختن به اقیانوس اطلس از پنجره هواپیما

ساعت ۱۶:۳۰ به وقت محلی پروازم توی فرودگاه سائوپائولو نشست. اولین بار بود توی یک روز ۶ ساعت و نیم مفت و مجانی گیرم میومد. فرودگاه سائوپائولو بزرگ و با نظم بود و مامور کنترل گذرنامه هم بدون اینکه سوالی بپرسه مهر ورود به برزیل رو زد توی پاسپورتم و منم خوشحال و خندان رفتم که کوله پشتیم رو از روی نوار نقاله بردارم، اما هرچی صبر کردم نیومد! بعد از نیم ساعت منتظر بودن و توقف نوار فهمیدم اون اتفاقی که نباید بیافته افتاده. بار من نرسیده بود و نماینده هواپیمایی اتحاد بهم گفت با پرواز فردا میرسه و هر آدرسی که بدم برام میفرستن. فرم مخصوص رو پر کردم و آدرسم توی شهر ریودوژانیرو رو دادم. در حالیکه هنوز توی فکر نرسیدن بارم بودم رفتم از خودپرداز پول بگیرم که اتفاق بد دوم افتاد و دستگاه گفت که رمز اشتباهه. علاوه بر ویزاکارت، دلار نقد هم همراهم داشتم ولی بدلیل اینکه معمولا نرخ تبدیل فرودگاه ها خوب نیست سعی میکنم توی فرودگاه سراغ صرافی نرم. توی فرودگاه سائوپائولو نرخ تبدیل وحشتناک بود و علاوه بر این ۲۳ دلار هم به عنوان کارمزد میگرفت! سر گردنه بود ولی هیچ چاره ای نداشتم. مقداری رئال برزیلی که اسمش خیلی شبیه ریال خودمونه خریدم و با اطلاعاتی که از راهنمای توریست فرودگاه گرفتم با اتوبوس و مترو خودم رو به ترمینال اتوبوسرانی رسوندم. بعد از قیمت گرفتن از چند تعاونی یک بلیط برای ساعت ۲۳:۳۰ به مقصد ریو خریدم. قصدی برای موندن در سائو نداشتم و دیدن بقیه شهر های برزیل رو به آسمان خراش های سائوپائولو ترجیح می‌دادم.

اتوبوس نسبتا راحت سائوپائولو به ریودوژانیرو قبل از حرکت

تاریخ سفر: شهریور ۱۳۹۳

مطلب بعدی

ریودوژانیرو، شهر خدا

مطلب قبلی

برزیل، کشور همیشه خوشحال