چهار دوپینگی در یک سال/ مسئولان فدراسیون تکواندو چه زمانی مقصرند؟

به گزارش خبرنگار مهر، سومین دوره رقابتهای تکواندو قهرمانی جهان اوایل شهریورماه به میزبانی در شرم الشیخ برگزار شد و تیم ملی ایران در در مجموع دختران و پسران عنوان قهرمانی جهان را کسب کرد.

فدراسیون تکواندو که در بازیهای المپیک، جام جهانی و قهرمانی جهان در یکسال گذشته نتایجی، ضعیف کسب کرده بود، موفقیت در رده های سنی پایه را مقابل این شکست ها قرار داد. موفقیتی که با اعلام خبر دوپینگ یک عضو تیم نونهالان زیر سئوال رفت.

از زمانی که خبر مثبت اعلام شدن تست دوپینگ این عضو تیم نونهالان منتشر شد، مسئولان فدراسیون از رئیس سازمان تیم های ملی گرفته تا مدیرفنی تیم نونهالان در تلاشند تا ثابت کنند خودشان و فدراسیون تقصیری در این بخش ندارد!

بعد از دوپینگ یک تکواندوکار ملی پوش در آبان ماه ۹۵ چنین صحبت هایی را از سوی متولیان ورزش تکواندو شاهد بود. در جریان دوپینگ دو تکواندوکار دیگر که یکی از آنها ملی پوش و دارنده مدال برنز بازیهای کشورهای اسلامی بود و خبر آن تیرماه سالجاری منتشر شد، نیز نظراتی مشابه را شاهد بودیم.

اینکه چه زمانی مسئولان فدراسیون در مورد اشتباهات زیر مجموعه خود مقصر و پاسخگو هستند، مشخص نیست؟ چگونه به خود اجازه می دهید یک تکواندوکار ۱۲-۱۳ ساله شهرستانی که کوچکترین اطلاعاتی از دوپینگ ندارد، را مقصر جلوه داده و سیبل اشتباهات خود کنند؟

بیان جملاتی از قبیل دوپینگ خارج از اردو اتفاق افتاده، خانواده اشتباه کرده و یا پزشک معالج خطاکار بوده که اطلاعات لازم را در دفترچه بیمه ثبت نکرده، شاید برای عوام توجیه پذیر باشد ولی نمی تواند برای کارشناسان و اهالی فن قابل قبول باشد.

چرا زمانی که یک موفقیت بدست می آید همه آقایان مدیر و مدبرند که این شاهکار را خلق کرده اند، ولی در برابر چنین اشتباهات فاحشی فقط ورزشکار، مربی، خانواده و ... مقصرند؟ مگر تکواندوکار سه، چهار ماه در اختیار شما نبوده، در این مدت چه کاری انجام می دادید؟

این دست سخنان تنها خالی کردن شانه از زیربار مسئولیت و خطایی نابخشودنی است که یک سرمایه با آتیه تکواندو را برباد داده است و بس! با این روش رشته ای که روزهای خوشی را در میادین جهانی و المپیک تجربه کرده، رفته رفته به ورطه ناخوشایندی می رسد.

چهار نمونه دوپینگ در کمتر از یک سال نمی تواند توجیه قابل قبولی باشد. مسئولان فدراسیون باید در این مورد پاسخگو باشند و خود را در مواجه با این اتفاقات پنهان نکنند.