سنگ ها از تاریخ ارامنه می گویند

به گزارش خبرنگار ایسنا، گورستان تاریخی ارامنه اصفهان قدمتی به بلندای پنج قرن دارد و اگرچه غبار فراموشی بر آن نشسته، اما هنوز کسانی هستند که با وجود اینکه فریادشان به گوش مسئولان نمی رسد، اما امید به بقای آنچه که باقی مانده است، دارند و چشم انتظار مرمت آن هستند.

دامنه کوه صفه، آرامگاه انسان های برجسته تاریخ هم چون الکساندر دورود -تغییر دهنده مذهب مردم ویتنام از بودا به مسیحیت و تغییر دهنده خط و زبان آن کشور-، ژاکوب روسو _ساعت ساز شاه سلطان حسین صفوی و پسر عموی ژان ژاک روسو نویسنده و فیلسوف نامی فرانسه-، هوی برت بیوکنز -جواهر ساز هلندی متخصص الماس که به دستور شاه عباس اول به ایران آمد-، ایزاک بوته دولتون -بازرگان نامدار عهد صفوی و اهل لیون فرانسه-، جیمز گارلند و... است.

مساحت این قبرستان 30 هکتار ثبت شده است که نیمی از آن در انحصار قبور قرار دارد. اولین سنگ قبرستان ارامنه از 550 سال قبل و متعلق به "ویلیام بل" است. این قبرستان‌ در سال 1380 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. زبان های فارسی، فرانسوی، انگلیسی، ارمنی، آلمانی و روس قدیم و جدید از خطوط حکاکی شده بر این قبور است.

هوشنگ مظاهری پژوهشگر تاریخ، دغدغه و نگرانی اش برای بقای این اثر ملی حتی در صدایش شنیده می شود. "آرامگاه ارامنه اصفهان، میراث کم نظیر تاریخ، مدفن نام‌آوران" اثری از اوست، کتابی که نشان از همان دغدغه کهن در پس ذهن او دارد. او معتقد است سنگ ها سند کارش بوده اند، سنگ هایی که هر کدام برگی از تاریخ حضور ارامنه در منطقه جلفای اصفهان است.

این پژوهشگر که برای احیای دوباره این میزان باقی مانده از گورستان بارها به سراغ مسئولان رفته است، می گوید: "با وجود اینکه این قبرستان ثبت میراث فرهنگی است، اما مسئولان کمبود بودجه را دلیل رسیدگی نکردن به این آثار بیان می کنند. این قبرستان به مرور زمان کوچک تر شده است و به آن توجهی نمی شود."

مظاهری به رواج ماضی گرایی در ایران اشاره می کند و ادامه می دهد: در این سال ها همه مردم به سوی ماضی گرایی رفته اند و ارامنه نیز هم چون دیگر مردم به ماضی گرایی روی آوردند. البته بسیاری از ارامنه از ایران کوچ کردند، اما به دلیل اینکه نگهداری و مرمت این سنگ قبرها هزینه دارد، ارامنه اصفهان نمی توانند کاری برای آن انجام دهند.

وی سازمان میراث فرهنگی و بخش خصوصی را دو نهادی می داند که می توانند برای حفظ این آثار قدمی بردارند و می افزاید: باید دلسوزانه برای آن ها کاری کرد. این سنگ ها، سنگ های خاصی هستند که شبیه برخی از آن ها دیگر یافت نمی شود و نمی توان آنها را مرمت کرد.

ویمکرر نسبت به از بین رفتن قبور ارامن موضع گیری کرده و می گوید: به این موضوع توجه نمی شود و سمن ها باید برای رسانه ای کردن آن تلاش کنند و مسئولان را از باخبر سازند. هرچند دست ما به جایی نمی رسد اما به دنبال آن هستیم تا برای بقای این میراث قدمی برداریم.

به گزارش ایسنا، قبرستان ارامنه اصفهان هرچند که اسمش همه را به پایان مسیر زندگی می رساند، اما تاریخ این قبرستان دریچه ای از زمان را برای ما می گشاید و همه را به یک تونل زمان می برد، تونلی که ما را به دوران طلایی عصر صفویه در اصفهان هدایت می کند.

گورستان ارامنه اصفهان، تاریخ چندین و چند ساله مردمی است، با عقاید و مذاهب گوناگون، اما در سرزمینی به وسعت نصف جهان، در پشت نقش و نگارهای سنگ هایی محبوس که انسان هایی بزرگ از دیرباز در زیر خاک خفته اند.

انتهای پیام