پوکی استخوان از دیگر عوارض اسیدی شدن بدن

پوکی استخوان از دیگر عوارض اسیدی شدن بدن

برای اینکه به اهمیت اسیدی یا قلیایی بودن بدن پی ببریم، مطالعه ی نتایج تحقیقات زیر بسیار تکان دهنده خواهد بود.

زیست شناس فرانسوی دکتر الکسیس کارل در آزمایشی که انجام داد، توانست قلب یک مرغ را به مدت ۲۸ سال زنده نگه دارد. وی قلب جوجه ای را که تازه از تخم بیرون آمده بود داخل مایعی قرار داد که تمامی مواد حیاتی در خون مرغ را داشت و موفق به زنده نگه داشتن قلب مرغ به مدت ۲۸ سال شد. رازی که در این آزمایش نهفته است این است که دکتر کارنل این مایع را همواره با مایع تمیزتر جایگزین می کرد و از این طریق، زنده ماندن قلب مرغ را تضمین می کرد. این آزمایش دانشمندان را بسیار تحت تاثیر قرار داد و به طور طبیعی، این ذهنیت را ایجاد کرد که اگر محیطی بسیار مناسب برای سلول ها فراهم کنیم، می توان سلول های انسان را ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال زنده نگه داشت.

یعنی جواب سوالی که سالهاست به دنبال آن هستیم، تا این اندازه، ساده است ؟

ما انسانها در حقیقت همانند یک باطری هستیم

و مانند تمامی هستی از اتم ها تشکیل شده ایم.

اتم چیست؟ به زبان بسیار ساده، اتم کوچکترین واحد تشکیل دهنده یک عنصر شیمیایی است که خود از ذرات الکترون، پروتون و نوترون تشکیل شده است. نوترون دارای بار الکتریکی خنثی است و خارج از بحث حاضر می باشد. آنچه در این مبحث مورد بررسی قرار می گیرد مربوط به ذرات الکترون و پروتون خواهد بود. چراکه تعداد این دو ذره ی بنیادی در همه ی واکنش های شیمیایی مؤثر است و اگر جابجایی الکترون ها و پروتون ها در بین اتم ها وجود نداشته باشد، هیچ واکنش شیمیایی هم امکان پذیر نخواهد بود.

هر الکترون دارای یک بار الکتریکی منفی و هر پروتون دارای یک بار الکتریکی مثبت است. (یون هیدروژن که با نماد نشان داده می شود یک پروتون است) به این ترتیب بار یک پروتون و بار یک الکترون از نظر تعداد با هم مساوی اما متضاد هستند. الکترون ها و پروتون ها از نظر الکتریکی یکدیگر را جذب کرده و تعادل را در اتم برقرار می کنند.

یون چیست؟ یون به اتم یا مولکولهایی گفته میشود که بار الکتریکی اضافه داشته باشند و این بار میتواند منفی یا مثبت باشد. تبادل و یا اشتراک گذاری الکترون بین دو یا چند اتم دلیل اصلی تشکیل پیوندهای شیمیایی است، در یک پیوند شیمیایی، اتمی که الکترون خود را از دست می دهد بار خالص آن مثبت، و اتمی که الکترون به دست می آورد بار خالص آن منفی می شود. در حقیقت نابرابری تعداد کل الکترونها با پروتونها در یک اتم یا مولکول، بار خالص مثبت و یا بار خالص منفی الکتریکی در آنها ایجاد می کند.

اتم های حاوی بار خالص مثبت(پروتون بیشتر)، اتم هایی اسیدی هستند که برای سلامتی مضر می باشند و اتم های دارای بار خالص منفی (الکترون بیشتر)، اتم هایی قلیایی محسوب می شوند که می توانند با دادن الکترون به اتم های اسیدی، آن ها را به اتم هایی قلیایی تبدیل کنند. هدف این است که به طور مداوم تعداد الکترون ها و پروتون ها همگام باشد تا تعادل برقرار شود. مایعاتی که تعداد یون های مثبت آنها زیاد است مایعاتی اسیدی هستند. یون هیدروژن بیشترین بار خالص مثبت را در بدن ایجاد می کند. موادی که یون منفی آنها زیاد است موادی قلیایی محسوب می شوند «هر چه مواد غذایی که الکترون بیشتری دارند وارد بدن شوند قلیایی تر خواهیم شد»

اتم های دارای پروتون بالا، ناپایدار هستند و در سلول ها، به نزدیک ترین نقاط ممکن حمله می کنند و به دنبال الکترون هستند تا با دریافت الکترون آرام گیرند، این پروتون ها همان رادیکال های آزاد نام دارند.

در دهه ی اخیر، مباحث زیادی درباره ی رادیکال های آزاد شنیده ایم و می دانیم که راه رهایی از آن ها، مصرف آنتی اکسیدان ها است که به وفور در میوه ها و سبزیجات یافت می شوند. رادیکال های آزاد یک یا تعداد بیشتری الکترون، کمتر دارند و بشدت ناپایدار هستند. در نتیجه به سلول ها، پروتئین ها و DNA حمله می کنند تا از آن ها الکترون بگیرند و در این میان هر ماده ای که به آن ها الکترون بدهد آنتی اکسیدان محسوب می شود. همانطور که قبلاً ذکر شد، ماده ای که الکترون بدهد ماده ای قلیایی است. پس، آنتی اکسیدان ها هم چون به رادیکال های آزاد الکترون می دهند ماده ای قلیایی به حساب می آیند.