رفتن به مهد کودک (2)

نی نی بان، شیدا اعتماد: انتخاب مهدکودک با سن کودکتان ارتباط مستقیم دارد. مثلا برای یک کودک نوپا، هر چه محیط دوستانه‌تر و ملایم‌تر باشد، بهتر است اما کودکان آموزش‌پذیر – سن ۳ تا ۶ سال – به محیطی کمی جدی‌تر نیاز دارند.

اما کودک در هر سنی که باشد یک اصل را نباید فراموش کرد. قرار نیست با ماندن در ترافیک اضافه بر سهم روزانه‌تان، هم ریه‌های کودک را برباد بدهید و هم آرزوهای دور و درازتان را. در شهر شلوغی مثل تهران، با این هوای آلوده، همه داریم چندین برابر سهم روزانه‌مان آلاینده تنفس می‌کنیم.


بنابراین بهتر است که مهدکودک به یک قسمت زندگی مربوط باشد. مثلا دیوار به دیوار محل کارتان باشد یا خانه‌تان یا خانه مادرتان. بستگی به این دارد که برنامه‌تان برای کودک چیست. بنابراین قبل از اینکه با یک لیست در دست راست و کودک در دست چپ دور شهر راه بیفتید اول مهدکودکهای نزدیک خانه را بررسی کنید.

یکی دو تای اول را که می‌بینید شاید هنوز دقیقا ندانید که دارید دنبال چه می‌گردید. اشکالی ندارد در این مسیر تابلوی راهنما زیاد داریم. بعد از اینکه از شیرین‌زبانیهای مربی‌ها و بلند پروازیهای مدیر داخلیهای سه تا مهدکودک اول رنج بردید، کم کم می‌فهمید که باید قاطع باشید و قبل از هر چیزی به لیست خواسته‌هایتان تکیه کنید.

لیست خواسته‌های هر خانواده‌ای با خانواده دیگر متفاوت است. بسته به خواسته‌ها و نیاز‌هایتان ممکن است که آنقدر خوش شانس باشید که در یکی از مهدکودک های نزدیک به لیستتان برسید. یا اینکه مجبور شوید یک درجه تخفیف بدهید و یک شانس یک هفته‌ای برای مهدکودکی قائل باشید و از نزدیک فضا را امتحان کنید و بسنجید.

در ضمن برای نگه‌داری کودک تنها گزینه مهدکودک هم نیست. خانه‌های اسباب بازی و خانه‌های محله هم گزینه‌های بدی نیستند. به نظر من با یک لیست از مهدکودکهای دم دست و مراکز نگه‌داری اطرافتان شروع کنید.

نظر خود را به ما بگویید. شما چگونه مهدکودک کودکتان را انتخاب کردید؟

ادامه دارد...