آقای روحانی سریعتر با جریان‌های سیاسی گفتگو و مذاکره کنید

سال ۹۲ که اصلاح طلبان در کنار اعتدال گرایان در مقابل رقیبی که قدرت گرفتن آن را تداوم سیاست ها و اقدامات دولت احمدی نژاد می دانستند متحد شدند،مبانی و اصولی را پایه و اساس ائتلاف قرار دادند که با گذشت زمان و حتی استقرار دولت دوم روحانی هم همچنان به قوت خود باقی است.عموما دولت ها در دوره دوم خود به دلایل سیاسی و ساختاری طراوت و پویایی دولت اول را ندارند و همین مسئله موجب وارد کردن نقد ها و اعتراضاتی از طرف گروههای سیاسی و افکار عمومی به آنان می شود که البته اختصاص به یک دولت خاص ندارد و در میان دولت ها عمومیت دارد.

در روزهای اخیر روحانی در تبریز به صراحت اعلام کرد که وعده هایش را فراموش نکرده است.این موضع در حالی از سوی او بیان شد که نقد عملکرد او و رفتار او امروز در میان افکار عمومی و جریان های سیاسی سکه رایجی است و او را به بی اعتنایی به پایگاه رای و شعار های انتخاباتی اش متهم می کنند.روحانی به دنبال آن است که به سیاق آیت الله هاشمی رفسنجانی در تقسیم کاری مشابه، کارکرد سیاسی کابینه را خود و کارکرد اجرایی را به کابینه واگذار کند،اما این رویکرد اشتباه باعث شده که عملا سخنگویی دولت بر عهده روحانی باشد.

جالب اینجاست که با غلبه نگاه سیاه و سفید در سیاست، بسیاری از شعار های محقق شده دولت هم به پای شعار های تحقق نشده عملا قربانی شده است .کاهش نرخ تورم به زیر ۲۵ درصد ،احیا ظرفیت فروش نفت به قبل از ۸۴ ،سیاست های بیمه همگانی ،احیای سازمان مدیریت و برنامه ریزی به عنوان مغز متفکر اقتصادی و اقداماتی از این دست در کارنامه دولت وجود دارد که طبعا از سوی دیگر وعده هایی هم هنوز جامه تحقق نپوشیده است اما به تعبیر روحانی فراموش هم نشده است.

هر چند بهتر است که سیاسیون در دوران تبلیغات انتخاباتی ،شعار ها و وعده هایی را بیان کنند که در حوزه اختیارات مقام آینده آنان باشد در غیر این صورت تضاد بین شعار و عمل که عامدانه هم نباشد موجب می شود افکار عمومی احساس تنهایی یا حتی فریب کند و این موضوع برای دولت ها دردسر آفرین هم باشد.

به رغم نقد های فراوان به دولت که مشروع هم هست اما فراموش نکنیم که روحانی دو پروژه اقتصاد و سیاست خارجی را با جدیت در تبلیغات خود مطرح کرد که اولی با توجه به مشکلات ساختاری اقتصاد با سرعت پایینی در حال پیگیری است و دومی به رغم تلاش های فراوان با روی کار آمدن ترامپ با دست انداز هایی روبه رو شده است که عبور از موانع این دو حوزه باز هم در گرو این است که روحانی با بازگشت به شرایط ۹۲ برای عبور از موانع پیش رو دست پایگاه اجتماعی را به گرمی بفشارد .

او می تواند بر اساس منطق قدرت با جریان های سیاسی گفتگو و مذاکره کند اما فراموش نکند که عبور از موانع که به دلیل اشتباه وی در عدم بیان صریح شرایط کشور در سال ۹۲ او را گرفتار کرده است در گروه شنیدن صدای اکثریت جامعه است و این راهبرد ضعف دولت را در نداشتن چهره ای کاریزماتیک و اجتماعی تا حدودی برطرف می کند .ا

مروز مشروعیت دولت ها در کارامدی معنا پیدا می کند و دولت روحانی هم از این قاعده مستثنا نیست.کنار گذاشتن مدیران غیر همسو یا ناکارآمد و جایگزین کردن مدیران همراه و همدل می تواند بخشی از پروژه احیا و چابک ساختن دولت باشد که به نظر می رسد فوری ترین اقدام پیش روی روحانی است.مدیریت و اداره هیئت دولت بر مبنای شکاف راس و بدنه به لحاظ استرتژیک خطای بزرگی است که کمترین آن اتهام "گفتار درمانی " است که این روزها زیاد شنیده می شود.

فعال سیاسی اصلاح طلب*

2929