ارزان اما لرزان!

محمد تاجران، یکی از همشهریان ماجراجوی ماست که از وقتی هنوز سایت کوچ‌سرفینگ راه‌اندازی نشده بود، از‌طریق سایت «کلوپ مهمان‌نوازان» سفر خود را آغاز کرد.

آریانا راستگو-شهرآراآنلاین،باتوجه به بالا رفتن تب استفاده از این سبک سفر میان ایرانیان، سعی داریم در گزارش پیش رو، نگاهی بیندازیم به معایب و مزایای استفاده از آن، تا تصمیم نهایی را خودتان باتوجه‌به روحیاتتان بگیرید.

حل مهم‌ترین دغدغه سفر

مهم‌ترین دغدغه آدم‌ها وقت سفر، پیدا‌کردن یک جای خواب راحت و مطمئن است. آمارها نشان می‌دهد بیشترین خرج سفر هم به همین مقوله مربوط می‌شود. سفر به خانه دوست و آشنایی که در یک شهر یا کشور دیگر اقامت دارد، همواره یکی از گزینه‌های دلچسب سفر به شمار می‌رود. اما مطمئنا هیچ‌کس در همه شهرها و کشورهای دنیا دوست و آشنا ندارد. یک راه رهایی از این دغدغه‌ها، اقامت در هتل است، اما هزینه‌های زیاد هتل‌ها موجب می‌شود این راه، دلچسبی و لذت سفر را از بین ببرد! وب‌سایت یا شبکه اجتماعی میهمان‌نوازی رایگان را می‌توان انقلابی جدید در عرصه گردشگری دانست که راهکاری شگفت‌انگیز برای حل این دغدغه ارائه کرده است.

زنده‌کردن رسمی قدیمی

ایده اولیه کوچ‌سرفینگ‌، درخواست از مردم مهمان‌نواز دنیا برای پذیرایی از گردشگران بود؛ رفتار مهربانانه‌ای که برای هزاران سال در سراسر دنیا قدمت داشت و کوچ‌سرفینگ توانست با استفاده از آن، راه ارزان و هیجان‌انگیزی برای گردشگران فراهم کند. میزبانان کوچ‌سرفینگ، بیشتر ازمیان گردشگران و مهاجران سابق هستند که به برقراری ارتباط با گردشگران دیگر علاقه‌مندند.

آن‌ها با عضویت در این سایت و ارسال تصاویری از خانه و محل زندگی‌شان، گردشگران را رایگان به اقامت در خانه خود دعوت می‌کنند. علاوه بر این در بازدید از جاذبه‌های گردشگری مقصدبه گردشگرکمک شایان‌توجهی می‌کنند.

کاناپه‌گردی

سیستم اصلی شبکه کوچ‌سرفینگ که معنی کلمه‌به‌کلمه‌ آن، «کاناپه‌گردی» است، به‌معنای اقامت یک مسافر در منزل یک شخص بومی به‌عنوان مهمان و به‌رایگان است؛ یعنی هر وقت کسی از شهری دیگر یا از یک کشور دیگر به شهر شما آمد، با شما از‌طریق اینترنت تماس خواهد گرفت که آیا امکان آن هست چند روز را مهمان شما باشد یا نه.Hosting به‌معنی میزبانی و مربوط‌به آن فرد بومی است که به مسافر اقامت می‌دهد. رایگان‌بودن این سیستم به این معناست که میزبان حق ندارد برای فراهم‌کردن محل اقامت از مسافر پول بگیرد و مسافر هم حق ندارد خرجی به گردن میزبان بگذارد و نباید از سیستم سوء‌استفاده کند. اگر میزبان خواست برای مسافر کمی خرج کند، صرفا از روی مهمان‌نوازی است، نه از روی دایره وظایفی که از‌طریق عضو‌شدن در سایت قبول کرده‌ است. این‌ها قوانینی است که وب‌سایت وضع کرده است، اما طبیعتا همیشه اوضاع مطابق میل قوانین وب‌سایت پیش نمی‌رود.

کوچ‌سرفینگ چگونه کار می‌کند؟

استفاده از کوچ‌سرفینگ، کار سختی نیست. کافی است مانند بسیاری از شبکه‌های اجتماعی، یک کد کاربری و رمز عبور و یک پست الکترونیک معتبر در‌اختیار داشته باشید. مرحله بعدی که البته مهم‌ترین مرحله عضویت است، به تکمیل پروفایل و انتخاب عکس مناسب اختصاص دارد. وقتی در سایت ثبت‌نام کنید و درباره خود، سفرها، علایق، قابلیت‌های میزبانی و... بنویسید، به شما اجازه داده می‌شود با کاربران در ارتباط باشید. پس‌از ایجاد حساب کاربری رایگان، می‌توان پیش از سفر به شهر یا کشوری دیگر با کاربران آن شهر یا کشور تماس گرفت و در‌صورت توافق دوجانبه، از امکاناتی که طرف مقابل می‌تواند تدارک ببیند، بهره‌مند شد. امکانات کاربر مقابل به یکی از سه گونه زیر است:

خدمات کامل (گزینه Yes یا‌Definitel ) که شامل تدارک جا برای خواب و راهنمای گردش در شهر می‌شود.

گردش (گزینه Coffee یا ‌Drink) که شامل راهنمای گردش در شهر می‌شود، اما فراهم‌کردن جا برای خواب را ندارد.

سفر در‌ حال حاضر (گزینه‌moment Travelling at the ) که هیچ الزامی برای کاربر دربرنمی‌گیرد.

توصیه‌های کوچ‌سرفینگی

اصل اول اینکه به هیچ چیز در فضای مجازی اعتماد نکنید و محتاط باشید.

همه اطلاعات خصوصی خود و دوستانتان را منتشر نکنید، نشانی دقیق محل سکونت و کار خود را ارائه ندهید، شماره‌های تماس و پست‌الکترونیک خود را به اشتراک نگذارید.

کاربران قدیمی و معتبر را برای میزبانی یا میهمانی انتخاب کنید .

توصیه‌نامه‌هاکه اعضا بعد‌از ملاقات با هم می‌نویسند، بهترین مرجع برای تصمیم‌گیری درباره یک عضو کوچ‌سرفینگ است.

مراقب باشید که از این سایت برای دوست‌یابی یا بیزینس یا مسائلی از این دست استفاده نکنید؛ چرا‌که با رفرنس‌های منفی دیگر کاربران مواجه می‌شوید که ادامه فعالیت شما را در این پرتال، با مشکل رو‌به‌رو می‌کند.

معمولا عضوی که بیش‌از ١٠‌توصیه‌نامه داشته باشد، فعال محسوب می‌شود.

به احساس درونی‌تان اعتماد کنید. اگر از عکس پروفایل یک شخص خوشتان نیامد، داخل خانه شخصی رفتید و احساس ناامنی کردید بلافاصله آن مکان را ترک کنید.

همیشه یک برنامه شماره‌۲ داشته باشید، یعنی این احتمال را درنظر بگیرید که اگر نتوانستید به محلی که برنامه‌ریزی کرده اید بروید، نزدیک‌ترین محل اقامت با قیمت مناسب کجا می‌تواند باشد.

پروفایل خود را کامل کنید. اگر پروفایلتان کامل نباشد، واکنش چندانی دریافت نمی‌کنید.

صبح خیلی زود یا دیروقت با میزبان‌ها تماس نگیرید.

بهتر است ‌ یک هدیه که نشان‌دهنده فرهنگتان باشد، به میزبان تقدیم کنید.

اقامت خود را به یک یا دو شب محدود کنید.

با میزبان ارتباط برقرار می‌کنید، آن‌ها به این دلیل مهمان دعوت می‌کنند که دوست دارند با آن‌ها معاشرت کنند.

همیشه نظافت کنید.

یک روز میزبان را با درست کردن غذای کشورتان میهمان کنید.

این کار چه سودی دارد؟

کاهش هزینه سفر: یکی از بخش‌های هزینه‌بر سفر، اقامت است. میهمانی رایگان در منزل دیگران، به‌شدت از هزینه‌های سفر می‌کاهد.

برقرای ارتباط با بومیان: شما با اقامت در منزل افراد بومی، این فرصت را خواهید داشت تا بهتر با فرهنگ مردم آن کشور آشناشوید.

یاد می‌گیرید: شما با ورود به خانه افراد مختلف می‌توانید نکات فراوانی از بومیان هر منطقه بیاموزید که بی‌شک افرادی که در هتل اقامت می‌کنند، از آن بی‌نصیب‌اند.

یاد می‌دهید: در مقابل شما نیز می‌توانید آموخته‌ها و فرهنگتان را با مردم کشورهای مختلف به اشتراک بگذارید.

شهر را بهتر می‌گردید: گردش شهر با راهنمایی‌های ساکنان آن شهر، موهبتی است که نصیب هر فردی نمی‌شود. میزبانان می‌توانند قسمت‌هایی از شهر را نشانتان دهند که در هیچ توری درنظر گرفته

نمی‌شود.

این کار چه معایبی دارد؟

احتمال دزدی: اگر شناخت کافی نداشته باشید ممکن است میزبان یا میهمانتان دزد باشد.

احتمال تجاوز : اگر مجرد هستید حتما در انتخاب میزبان دقت کنید، زیرا چنین خطری بیشتر در کمین خانم‌های مجرد است.

سر کار گذاشتن : ممکن است شما بر‌اساس جواب مثبت یک میزبان، راهی شهر و کشوری شوید، اما وقتی به مقصد رسیدید، دیگر آن فرد جواب‌گوی شما نباشد یا بگوید منصرف شده است؛ به همین دلیل همیشه باید یک گزینه یدک داشته باشید.

نداشتن آزادی: در هتل و دیگر مکان‌های اقامتی شما مختارید هر زمان خواستید به آنجا وارد و از آن خارج شوید، اما در خانه دیگران این آزادی وجود ندارد. ممکن است میزبان‌ها شرط ورود و خروج برایتان بگذارند.

میزبانی رایگان به سبک مشهدی

محمد تاجران، یکی از همشهریان ماجراجوی ماست که از وقتی هنوز سایت کوچ‌سرفینگ راه‌اندازی نشده بود، از‌طریق سایت «کلوپ مهمان‌نوازان» سفر خود را آغاز کرد.

او در‌این‌باره می‌گوید: در آن‌ سال‌ها تصمیم گرفته بودم با دوچرخه، دنیا را بگردم و از‌طریق سایت مهمان‌نوازان، پیگیر سفر یک دوچرخه‌سوار هلندی بودم که به تهران سفر کرده بود. هنگامی‌که به تهران آمد، ملاقاتش کردم و این شد بهانه‌ای برای پذیرش مهمان. اولین تجربه‌ای که برای مهمان‌پذیرفتن داشتم، همان جوان هلندی بود و در سال‌های بعد، تعداد مهمان‌ها بیشتر شد؛ به‌طوری‌که سالی ۶٠مهمان را در خانه‌ام پذیرا بودم.

به‌طور‌تقریبی از همه مهمان‌هایی که آمدند و میزبانشان بودم، خاطره‌های خوبی دارم، فقط گاهی تفاوت‌های فرهنگی سبب می‌شود مشکلاتی پیش بیاید. برای مثال فرهنگ پاک و نجسی برای ما بسیار مهم است، اما آن‌ها چنین موردی ندارند و این سبب می‌شود گاهی به خانواده‌ام سخت بگذرد.

تجربه اولین‌باری هم که از‌این‌طریق مهمان‌ شدم، بسیار به‌یادماندنی بود. سال‌٢٠٠٨ به یکی از شهرهای نیلوزیلند سفر کردم و مهمان یک خانم سالمند استرالیایی شدم. بسیار مهربان بود و حتی نمی‌گذاشت ظرف‌هایم را بشویم.

می‌گفت «آمده‌ای سفر که استراحت کنی و دوباره با نیروی بیشتر به زندگی‌ ادامه بدهی.» متأسفانه این بانوی مهربان چند سال قبل بر‌اثر سرطان فوت کرد.

دستاوردهای میزبانی

محسن موسوی‌زاده، از گردشگران فعال مشهدی، نیز درباره تجربیاتش از میزبانی رایگان می‌گوید: بسیاری از تجریبات گران‌بهای زندگی‌ام را در میزبانی از گردشگران به دست آوردم. از یکی عکاسی آموختم و از دیگری، زبان خارجی. یکی از آن‌ها نیز مجموعه‌ای بسیار نفیس از فیلم‌های مستند جهان را در‌اختیارم گذاشت. بی‌شک به‌دست‌آوردن این‌ها ‌جز ازطریق دوستی با این افراد، سخت به دست می‌آمد. او ادامه می‌دهد: من با مطالعه دقیق توصیه‌نامه‌ها میهمانانم را انتخاب می‌کنم و به همین دلیل خدا را شکر تا امروز مشکلی برایم پیش نیامده است.

میزبان ٢٠٠نفر شده‌ام

رسول بیست‌و‌پنج‌ساله که ظرف پنج سال گذشته، میزبان بیش‌از ۲۰۰میهمان خارجی بوده است، می‌گوید: ایرانی‌ها بیشتر میزبان مهمانان خارجی به‌ویژه اروپایی‌ها هستند تا مهمان آن‌ها. او در ادامه از اولین میزبانی‌اش این‌گونه یاد می‌کند: اولین بار پنج سال پیش به پیشنهاد یکی از دوستانم میزبان شدم و اولین مهمانانم، دو پسر سی‌ساله فرانسوی بودند که همه اموال خود را فروخته بودند تا به دور دنیا سفر کنند.

اولین تجربه‌ام خیلی عالی بود. این دو پسر، من را با فرهنگ سفر با کوله‌پشتی، سفر ارزان‌قیمت آشنا کردند و یاد گرفتم که می‌توانم از این راه با فرهنگ‌های دیگرآشنا شوم.

خانواده‌ام راضی نبودند

پریناز، دختر جوانی است که رضایت پدر و مادرش را برای میزبانی از گردشگران جلب می‌کند. او درباره اولین پذیرش مهمان در خانه‌شان می‌گوید: اولین مهمان‌هایم، دو دختر جوان اهل اسلوانی بودند. بسیار استرس داشتم، برای اینکه اولین بار بود که می‌خواستم میزبانی کنم. پدر و مادرم برای پذیرش مهمان غریبه سخت‌گیر بودند، اما به محض ورود آن‌ها به خانه‌مان پدر و مادرم با انگلیسی دست‌‌و‌پا‌شکسته‌شان با آن‌ها ارتباط برقرار کردند.

ارتباط پریناز و خانواده‌اش با این دو دختر بسیار عاطفی و صمیمی بوده است، تاحدی‌که پریناز می‌گوید: بعد‌از رفتنشان احساس کردیم اعضای خانواده‌مان در‌حال رفتن هستند