تهدید توسط شیفتگان صندلی مدیریت

قانون بازنشسته‌ها قرار بود به راهی برای خروج ورزش از دست افرادی‌که سال‌هاست به میز و صندلی ریاست تکیه زده‌اند، ختم شود. قرار بود اجرای این قانون زمینه ساز ورود جوانان به عرصه مدیریت شود اما در این مدت مسائلی رخ داده که نشان می‌دهد شیفتگان میز و صندلی حاضر به ترک جایگاه خود نیستند.

به گزارش ایلنا، هر کسی در هر جایی که هست با چنگ و دندان به دنبال حفظ آن است و تلاش می‌کند از صندلی خود جدا نشود. حالا دیگر فقط فدراسیون فوتبال و والیبال، وزارت ورزش و جوانان را برای اجرای این قانون تهدید نمی‌کنند؛ بلکه کار به جایی رسیده که روسای هیات‌های کشتی با ارسال نامه‌ای تهدید می‌کنند که اگر قانون بازنشستگی درباره آنها اجرا شود، کشتی تعلیق می‌شود!

کشتی روزهای عجیبی را تجربه می‌کند. روزهایی که شبیه آن را هرگز به روی خود ندیده بود. اینکه عده‌ای به هر قیمتی باید باشند، حداقل در کشتی پدیده عجیب و جدیدی است. ورزش پهلوانی که کار کردن در آن ابتدا عشق بود، حالا به ابزاری برای فشار تبدیل شده است. از زمانی که رسول خادم از کشتی جدا شد، خیلی‌ها گفتند استعفا می‌دهند و می‌روند اما بعد از چند روز مشخص شد که چنین نیست و ادعای رفتن‌شان خیلی زود همانند عشق زودگذر فروکش کرد و فراموش کردند که چگونه دم از علاقه به رسول خادم می‌زدند.

از شورای فنی گرفته تا نایب رییس و دبیر فدراسیون کشتی همه به یکباره بر خلاف ادعای اولیه به مناصب خود برگشتند و حالا صحبت از ماندگاری در سمت‌هایشان در مدتی طولانی است.

البته داستان آنهایی که خلف وعده کرده بودند به اینجا ختم نمی‌شود.

مصاحبه‌ای منتشر شد از حسن بابک مدیر تیم‌های ملی پایه که مدعی بود حالا که رسول خادم رفته و دیگر فدراسیون رییس ندارد من هم دیگر مسوولیتی ندارم اما فقط چند روز بعد داستان او هم فرق کرد و قبل از اینکه رییسی بیاید و به او حکمی بدهد او صحبت از انتخاب مربی برای تیم‌های پایه کرد.

اعضای شورای فنی هم که همیشه سینه چاک رسول خادم بودند و در حمایت از او جزو نخستین‌ها، بعد از استعفای رسول خادم هم پیش از همه از سمت خود استعفا دادند اما حالا می‌گویند اگر ممکن باشد، هستند. آنها حتی به انتخاب‌های بنی‌تمیم هم واکنش نشان دادند که چرا بدون مشورت با آنها در مورد سرمربیان تیم‌های ملی آزاد و فرنگی تصمیم گرفته است.

بعد از اعضای شورای فنی نوبت به روسای هیات‌های کشتی می‌رسد که تا قبل از این می‌گفتند اگر رسول خادم نباشد، چنین و چنان می‌شود اما حالا دو دستی صندلی‌های خود را چسبیده‌اند و تهدید می‌کنند که اگر خودشان نباشند، کشتی تعلیق می‌شود و در این شرایط است که سوالی اساسی پیش می‌آید. این همه عشق و علاقه به میز و صندلی از کجا می‌آید؟

روسای هیات‌های کشتی در نامه‌ای مدعی شده‌اند با توجه به اساسنامه فدراسیون کشتی، درباره آنها فقط مجمع می‌تواند تصمیم بگیرد و به همین دلیل وزارت ورزش و جوانان و یا هیچ ارگان دیگری تا تشکیل مجامع نمی‌تواند درباره آنها تصمیم بگیرد.

برخی از روسای هیات‌های کشتی سال‌هاست که حضور دارند اما هرگز از خود نمی‌پرسند حضورشان چه نفعی برای کشتی شهرشان داشته که حالا تلاش می‌کنند به هر شکل ممکن حداقل چند روز بیشتر در سمت‌های خود باقی بمانند؟

از اصغر ثمربخش در مازندران گرفته تا محمد حسین محبی در کرمانشاه و علی اکبر وظیفه‌خواه در آذربایجان شرقی که اتفاقا از افراد مورد وثوق در مجمع کشتی هستند، از خود نمی‌پرسند که تا چه زمانی قرار است در سمت ریاست هیات‌ها باشند؟ چه اتفاقی باید رخ بدهد که این عزیزان جای خود را به نفرات جوان شهرشان بدهند؟

قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها شامل حال بسیاری از مقامات و مسوولان کشور شده است؛ از شهردار و استاندار گرفته تا معاون وزیر و خیلی‌های دیگر و در این بین ظاهرا روسای هیات‌های کشتی خود را تافته جدا بافته می‌دانند! تافته جدا بافته می‌دانند که تهدید می‌کنند اگر ما برویم چنین و چنان می‌شود.

عجیب است که برخی از این افراد که به دلیل ناکارآمدی خودشان باید تا قبل از این استعفا می‌دادند و می‌رفتند، حالا کشور را تهدید می‌کنند که اگر به ما نزدیک شوید ورزش تعلیق می‌شود.

برخی از روسای هیات‌های کشتی بیش از هفتاد سال سن دارند و بیش از یک یا حتی دو دهه هست که در هیات کشتی فعالیت می‌کنند اما در این مدت چه خروجی برای کشتی داشتند که حالا اصرار دارند باید به هر قیمتی بمانند؟

گزارش: محسن وظیفه