سایه سنگین محدودیت‌ها بر سر شرکت‌های فناور با نپذیرفتن FATF

گروه ویژه اقدام مالی در پول‌شویی ( Financial Action Task Force) یا FATF، یک سازمان بین دولتی است که در سال ۱۹۸۹ با نگرش به سیاست‌های توسعه برای مبارزه با پول‌شویی بنیاد شد.

از ابتدای شروع به فعالیت اتحادیه FATF، مشخص شد که کشورهای عضو این اتحادیه دارای سیستم‌های مالی و قانونی یکسانی نیستند؛ از این رو دستورالعمل اجرایی اتحادیه FATF برای مبارزه با پولشویی به صورتی تدوین شد که هم قابل اجرا توسط کلیه اعضا باشد و هم اینکه مبادلات پولی قانونی کشورهای عضو را محدود نکند و مانع توسعه اقتصادی کشورها نشود.

این اتحادیه همواره یک بیانیه دارد که در آن لیستی از کشورهایی که مقررات مالی و پولشویی نگران‌کننده‌ای دارند، منتشر می‌کند و در آن از اعضای خود و دیگر کشورها می‌خواهد که در فعالیت‌های اقتصادی خود و روابط مالی دو جانبه حداکثر دقت را به منظور جلوگیری از فعالیت‌های پولشویی به خرج دهند. وقتی نام کشوری در فهرست دولت‌های غیرهمکار و مناطق پرخطر گروه اقدام مالی قرار گیرد، بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری مهم دنیا، در برخورد با بانک‌ها و شرکت‌های آن کشور، نهایت احتیاط را خواهند داشت.

گروه ویژه اقدام مالی FATF تاکنون چهار بار وضعیت ایران را در برابر اقدامات متقابل تمدید کرده است و مهلت نهایی ایران برای پیروی از معیارهای بین‌المللی، فوریه 2020 است و پس از آن، این نهاد از تمامی اعضای خود درخواست خواهد کرد تا اقدامات متقابل را انجام دهند.

این در حالی است که بسیاری از شرکت‌های دانش‌بنیان که در حوزه تبادل فناوری و محصولات دانش پایه خود با سایر کشورها فعالند، نگران آینده فعالیت‌های دانش‌بنیان در کشور هستند و به گفته رییس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان در حال حاضر شرکت‌های دانش‌بنیان و شرکت‌هایی که در لبه فناوری فعالیت دارند با شرکت‌های کوچک و بانک‌های محلی تبادلات مالی خود را انجام می‌دهند، ولی با عدم پیوست ایران به لوایح FATF‌ شرایط بیش از پیش برای این شرکت‌ها سخت‌تر خواهد شد.

دنیای بی‌مرز دانش‌بنیان‌ها و شرایط سخت تبادلات

افشین کلاهی رییس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان ایران در گفت‌وگو با ایسنا، در این باره گفت: وضعیت تحریم کشور برای همه فعالین حوزه‌های کسب و کارها مشکلاتی را ایجاد می‌کند؛ چراکه هر کسب و کاری در دنیای امروز ارتباطاتی با دنیای خارج دارد.

وی با بیان اینکه وسعت این ارتباطات حتی به کسب‌وکارهای سنتی رسیده است، اظهار کرد: این موضوع در فضای شرکت‌های دانش‌بنیان و شرکت‌هایی که در لبه فناوری حرکت می‌کنند، شدیدتر است؛ چراکه این شرکت‌ها برای دستیابی به آخرین فناوری‌ها و مواد اولیه، انجام تحقیقات و روش‌های کسب و کار و توسعه فناوری، نیاز دارند تا با خارج از کشور ارتباط داشته باشند.

کلاهی با تاکید بر اینکه بازار برخی از شرکت‌ها در خارج از کشور است، خاطر نشان کرد: برخی از محصولاتی که از سوی شرکت‌های دانش‌بنیان تولید می‌شوند، در کشور دارای بازار محدودی هستند؛ از این رو بر روی بازارهای بین‌المللی متمرکز شده‌اند و نیاز دارند تا با خارج از کشور در ارتباط باشند.

رییس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان ایران اضافه کرد: بر این اساس به نظر من بزرگترین و بیشترین بحران تحریم‌ها بر روی شرکت‌های دانش‌بنیان متمرکز است.

تفاسیر متفاوت از گفته‌های واحد

وی همچنین به چالش‌های شرکت‌های دانش‌بنیان در تبادلات مالی شرکت‌ها اشاره کرد و با بیان اینکه در صورت عدم تصویب لوایح مربوط به گروه ویژه اقدام مالی علیه پولشویی (FATF) از سوی ایران، وضعیت سخت‌تر خواهد شد، گفت: متاسفانه در کلماتی که گفته می‌شود، دقیق نمی‌شویم. مثلا در حوزه کاری دانش‌بنیان‌ها مساله "حفاظت از بازار داخلی در برابر محصولات خارجی" مطرح است. این مطلب درست است؛ ولی این امر این گونه ترجمه می‌شود که باید درهای کشور را ببندیم.

کلاهی با تاکید بر اینکه معنی حفاظت از بازار داخلی به معنای بستن درهای کشور نیست، ادامه داد: معنی این جمله، آن است که در حوزه‌های استراتژیکی که احساس می‌شود بازار خوبی داریم، این بازارها را به شرکت‌های تولیدکننده داخلی اختصاص دهیم و با روش‌هایی که در دنیا حاکم است، با اعطای حمایت‌های تشویقی به این شرکت‌ها کمک شود که بازار داخلی را در اختیار داشته باشند.

این فعال حوزه شرکت‌های دانش‌بنیان با تاکید بر اینکه این حمایت‌ها به معنای بستن درهای کشور نیست، خاطر نشان کرد: کشورهایی مانند چین و آمریکا برای برخی از محصولات داخلی خود در حالی این سیاست را در پیش گرفته‌اند که درهای کشور خود را بر روی واردات کالاها نبسته‌اند، برعکس کالاهایی را برای ایجاد رقابت را وارد می‌کنند.

رییس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان، رقابت را مهمترین مساله برای ارتقای کیفیت تولید محصولات دانست و گفت: اگر رقابت نباشد، کشورها تولید قابل ارائه نخواهند داشت؛ از این رو با این راهکار هم رقابت ایجاد شده و هم از بازار داخلی صیانت شده است.

وی اضافه کرد: ولی متاسفانه وقتی صحبت از صیانت از بازارهای داخلی می‌شود، به بستن درهای کشور ترجمه می‌شود.