یادداشت – فیلم

چند سالی است که سران قوای سه‌گانه حاکم بر کشور، در جلسات منظمی با هم دیدار می‌کنند و ظاهرا برای حل مشکلات اساسی و مسائلی که ساختار عادی حاکم بر سه قوه نمی‌تواند آن‌ها را راحت حل کند، با هم رایزنی می‌کنند. البته مثل باقی جلسات مقامات سطوح بالا در کشور ما، کسی خبری از دستور کار این جلسات، خروجی‌هایشان و دست آخر نتایجشان ندارد. ولی چیزی که هست، این‌که از روی صحبت‌های مقامات به نظر می‌رسد دستی در کار است که نگذارد همان تصمیم‌هایی که هیچ‌کس از آنها خبر ندارد هم اجرا شود تا سران قوا تمام مشکلات مملکت را حل کنند.

مثلا سخنرانی اخیر آقای اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه، را در نظر بگیرید. ایشان فرموده‌اند که اگر از اول از جلسات دادگاه‌ها فیلم گرفته بودیم و گذاشته بودیم همه ببینند چه خبر است، اوضاعمان از حالا بهتر بود. آدم درمی‌ماند که ایشان دارد این حرف‌ها را به کی‌ می‌زند؟ الان کی باید اجازه بدهد از دادگاه‌ها فیلم بگیرند؟ فیلم گرفتن به درک. کی باید اجازه بدهد حضور در دادگاه‌ها برای خبرنگاران مستقل آزاد باشد؟ خود آقای اژه‌ای دقیقا سمتشان چیست؟ اگر ایشان اختیار دادگاه‌های قوه قضاییه را ندارد، جلسه می‌رود که چه کار کند؟ یا نکند مشکل از ماست که تا حالا نرفته‌ایم فیلم بگیریم؟

نویسنده: ناصر اردلان

هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۸۶