یک تحقیق جدید نشان می دهد که پیش دبستانی هایی که در اتاق خواب خود تلویزیون دارند و بیشتر در معرض برنامه های تلویزیونی قرار دارند یک درک ضعیف تر از باورها و خواسته های مردم عادی دارند.
برای انجام این تحقیق، محققان به تست کردن و مصاحبه کردن با 107 کودک و والدین آنها پرداختند تا مشخص کنند که رابطۀ میان در معرض تلویزیون بودنِ پیش دبستانی ها و درک آنها از مسائل ذهنی مثل عقاید، اهداف و احساس ها که به نام نظریۀ ذهن شناخته می شوند، را مشخص کنند.
از والدین خواسته شد که گزارش دهند کودکان آنها چند ساعت را در جلوی تلویزیون می گذرانند، که شامل این حالت هم می شد که تلویزیون در حین کاری دیگر روشن باشد. پس از آن به این کودکان کارهایی گفته شد که براساس نظریۀ ذهن طراحی شده بودند. این کارها ارزیابی می کرد که بچه ها این را می توانند قبول کنند که دیگران می توانند باورها و خواسته های متفاوتی داشته باشند، که عقاید می توانند اشتباه باشند، و رفتارها از عقاید نشات می گیرند.
محققان متوجه شدند که داشتن یک تلویزیون در اتاق و بیشر در معرض تلویزیون بودن با یک درک ضعیف تر از حالت های ذهنی مرتبط است، حتی بعد از آنکه تفاوت های عملکردی را که به خاطر سن یا شرایط اقتصادی-اجتماعی والدین بوده را حذف کردیم.
با اینحال، پیش دبستانی هایی که والدین با آنها در مورد تلویزیون صحبت کردند در این ارزیابی های نظریۀ ذهن بهتر عمل کردند.
محقق اصلی این گروه، ناتانسون اینطور می گوید
“وقتی که کودکان یک نظریۀ ذهن را بدست می آورند، به یک نقطۀ مهم از رشد اجتماعی و قوۀ دراکه رسیده اند. کودکانی که نظریه های ذهنی بیشتری را ایجاد کرده اند توانمندی بیشتری در شرکت در روابط اجتماعی دارند. این کودکان می توانند در روابط حساس تر و گروهی تری همراه دیگر کودکان شرکت کنند و احتمال اینکه برای رسیدن به اهداف خود دست به خشونت بزنند بسیار کمتر است.”