مسئولین هواسشان را بیشتر جمع کنند!

نارضایتی مردمی در هر کشور باعث ایجاد چالشهایی می شود که البته نوع برخورد با آنها در کشورها متفاوت است.

نارضایتی ها معمولا به مسائل اقتصادی و تبعیض های اجتماعی باز می گردد، اما مسائل سیاسی نیز میتواند باعث چالش و اعتراض و نارضایتی شود.

در واقع مطالبات اقتصادی و اجتماعی است که تبدیل به مسائل سیاسی میشود.

طبیعتاً کشوری انقلابی همچون جمهوری اسلامی ایران با جنگ روانی شدیدی روبرو است و این جنگ روانی نیز برای تأثیر گذاری بر روند اداره کشور است.

کوچکترین مطالبه اقتصادی و اجتماعی به یک مسئله سیاسی تبدیل می شود به گونه ای که باعث واکنش های کشورهای خارجی می گردد، ظاهراً منتظر هستند یک مسئله داخلی در ایران به وجود بیاید آنگاه مواضع خصمانه خود را علیه ایران اتخاذ کنند.

حتی از بازداشت فردی که به نظر می رسد مطالبه به حقی داشته باشد، بهانه ای ساخته تا از آن برای ضربه سیاسی و فشارهای بین المللی بهره ببرند.

ماجرای کارگر نیشکر هفت تپه یک نمونه کوچک از آن چیزی است که دشمنان در پی ایجاد آن هستند.

بر سر بازداشت و ادعای دروغی که او مبنی بر شکنجه مطرح کرده بود، خوراک و سوژه رسانه های جبهه دشمن را آماده کرد و چند روز درباره آن بمباران خبری تحلیلی خود را علیه ایران داشتند.

دشمن ابتدا سعی نمی کند که نارضایتی سیاسی باشد، بلکه سعی دارد اعتراضات و نارضایتی های اقتصادی و اجتماعی شکل بگیرد، حتی فرهنگی؛ با اوج دادن به این نارضایتی ها، این اعتراضان تبدیل به مطالبه سیاسی می شود.

قطعاً عوامل نفوذی و سرسپردگانی هستند که در داخل بر آتش این اعتراض و نارضایتی بدمند و آن را شعله ورتر سازند.

برای اینکه از چنین اتفاقی جلوگیری شود، چه باید کرد یا چه می توان کرد؟

روشن است که جمهوری اسلامی ایران تحت شدیدترین تحریم های اقتصادی قرار دارد و در کنار آن فشارها و تهدیدات سیاسی و نظامی نیز دیده میشود، از سوی دیگر ناکارآمدی های مدیریتی نیز مزید بر علت شده و باعث برخی کاستی در کشور گشته است.
دشمنان نیز در پی ایجاد تنگی در معیشت مردم هستند و برای این که به این خواسته دست یابند عوامل داخلی آنها نیز دست به کار شده و با ورود به این مسئله مهم و حیاتی سعی دارند تا در آذوقه و ارزاق مردم بحران ایجاد کنند.

کمبود مواد غذایی و گرانی سرسام آور کالاها و اجناس اساسی در کشور مردم را هم ناراضی خواهد کرد و هم نگران، بروز نگرانی در جامعه بر جنگ روانی دشمن دامن می زند.

وزیر سابق بهداشت و درمان آقای قاضی زاده هاشمی که به خاطر مسائلی استعفا داد، در سخنانی که در جمع مدیران و معاونان وزارتخانه سخن میگفت به نکته ای اشاره کرد که باعث می شود مسئله ناراضی تراشی قوت بیشتری بگیرد.

اگر سخنان وزیر سابق بهداشت و درمان درست باشد باید درباره آن بررسی بیشتری صورت گیرد تا حقایق روشن شود.

آقای قاضی زاده هاشمی در آخرین دیدار خود با معاونین و مدیران وزارت بهداشت گفته بود که برای سر و سامان دادن به وضعیت دارو و درمان کشور درخواست 500 میلیون یور از صندوق ذخیره ارزی دادم که از سوی سران سه قوه تصویب و درخواست آن به محضر رهبری ارسال شد، ایشان نیز پس از آن که دقت لازم را درباره این درخواست داشتند، از آقای روحانی نیز درخواست کردند که نامه ای در این زمینه بنویسد، رهبر انقلاب پس از آن، با درخواست موافقت می کنند و از زمان موافقت تاکنون 60 روز گذشته است اما پرداخت نشده است.

وزیر سابق بهداشت و درمان از نگرانی خود برای ایجاد کمبود در زمینه دارو میگوید و البته بی توجهی برخی در مجموعه دولت و سپس می گوید که این تعلل جز برای ایجاد نارضایتی و در آمدن سر و صدای مردم نیست.

خوشبینانه ترین حالت این است که بگوییم مسئولین ذیربط تعلل کردند و پشت گوش انداختند، اما باز هم چنین واکنشی به درخواست مهم وزیر بهداشت وقت، باعث بروز نارضایتی میان مردم خواهد شد.

اینگونه ناراضی تراشی ها در هر زمینه ای وجود دارد که اکنون نیز دیده میشود، افزایش بی رویه قیمت کالاهایی که حتی به وفور موجود است، یا ایجاد نارضایتی در زمینه بروز کمبود برخی کالاها و اجناس که با احتکار صورت میگیرد، همه در زمین ایجاد نارضایتی باز می کردن است.

دانسته یا ندانسته در نتیجه تفاوتی ندارد، برخی دانسته دست به این کارها می زنند که آن هم دو وجه دارد، یک وجه آن سودجویی بیشتر البته نامشروع و وجه دیگر آن همراهی با دشمنان برای شدت بخشیدن به جنگ روانی و تحت فشار قرار دادن مردم است.

و آن که ندانسته دست به احتکار و یا گرانفروشی میزند، نیز مقصر است اما به شرایط نگاه میکند و خود را با آن سازگار می سازد.

چرا پس از آن که شرایط اقتصادی به ثبات نسبی رسید هنوز بسیاری از بازیگران اقتصادی تن به کاهش قیمت کالاها و یا توزیع آنها در بازار نداده اند؟

حتی اخبار موثقی وجود دارد که میگوید عده ای در صدد خرید دام های زنده در کشور هستند تا یا آنها را به خارج قاچاق کنند یا در جایی نامعلوم نگه دارند تا در زمینه گوشت قرمز، کشور با کمبود روبرو شود.

در هر صورت چنین اتفاقاتی نیازمند برخوردهای قاطع و سریع است تا از بروز چالشهای بعدی جلوگیری کند، همه دستگاهها و ارگان های کشور در این جنگ اقتصادی وظیفه دارند تا مسئولیت های خود را به خوبی انجام دهند. اگر دیر اقدام شود تبعات آن نیز بیشتر خواهد بود.