برای شماره یک: از کریس و ژاوی تا تاریخسازی در جام ملتها
غیر از سوریه، پرتغال و اسپانیا هنوز هیچ کشوری موفق نشده در بازیهای رسمی تیمملی دروازه بیرانوند را باز کند.
سالی که برای علیرضا بیرانوند با قهرمانی پرسپولیس شروع شد، همچنان با درخشش او در جریان است. او در 27 مسابقهای که فصل قبل درون دروازه پرسپولیس قرار گرفت، 17 کلینشیت کرد و فقط 11 گل خورد و با همین آمار، شماره یک تیمملی را برای خود نگه داشت. بیرانوند سپس با تیمملی راهی جام جهانی و جام ملتها شد و 16 کلینشیت را ر 19 مسابقه رسمی به ثبت رساند. در واقع غیر از سوریه، پرتغال و اسپانیا هنوز هیچ کشوری موفق نشده در بازیهای رسمی تیمملی دروازه بیرانوند را باز کند.
از شانس بیرانوند، در بازی سرنوشتساز مقابل پرتغال رونالدو صاحب پنالتی شد اما علیرضا بیرانوند با مهار پنالتی او همه را غافلگیر کرد. توپی که شانس بازگشت به بازی و حتی جام را به ایران داد. تیمملی در ادامه گل تساوی را به حریف زد و اگر ضربه بغل پای طارمی در آخرین ثانیه بازی گل میشد، ایران حتی میتوانست به جای این تیم صعود کند.
شاهکار بعدی بیرانوند در دقیقه 86 بازی با السد در نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا رقم خورد. توپ که روی سر ژاوی فرود آمد، نفسها در سینه حبس شد و نگاهها خیره به تور دروازه اما پیش از رسیدن توپ به تور، بیرانوند آن را لمس کرد. او با یک سوپرسیو تماشایی ضربه سر ژاوی را که به کنج دروازه میرفت، دفع کرد و پرسپولیس را به فینال فرستاد.
بیرانوند در اولین جام جهانیاش دومین کلینشیت تاریخ فوتبال ایران در این رقابتها را به نام خود ثبت کرد. البته حقیقی هم چنین کرده بود اما او برای ثبت کلینشیت، مهارِ ویژهای نداشت در حالی که بیرانوند برای کلینشیت در جام جهانی، نقش پررنگی داشت. تفاوت بعدی بیرانوند و حقیقی به ضربات پنالتی مربوط میشود. حقیقی در بازی 4 سال قبل مقابل عراق فقط یک پنالتی از مجموع 9 پنالتی عراقیها را مهار کرده بود اما بیرانوند بعد از مهار پنالتی کریستیانو رونالدو، در جام ملتها هم این تواناییاش را به رخ کشید تا اولین دروازهبان تاریخ ایران شود که در دو تورنمنت مختلف، برای ایران پنالتی مهار میکند.
در دقیقه یک از اولین بازی حذفی تیمملی در جام ملتهای 2019 مجید حسینی یک پنالتی تقدیم عمانیها کرد. پنالتیای که اگر بیرانوند مهار نمیکرد، شاید حالا ملیپوشان ایران در راه بازگشت به تهران بودند. شماره یک تیمملی باز هم به تنهایی سرنوشت مسابقه را رقم زد و ایران را در جام نگه داشت.
11 – 390