روزه در سیره آیت الله العظمی بروجردی
سالی که آیت الله العظمی بروجردی از دنیا رفتند، پزشک به ایشان سفارش کرد که ماه رمضان امسال را روزه نگیرد. ایشان فرمود: «من از آن وقتی که خودم را شناخته ام، حتی یک روز هم روزه ام را نخورده ام و نمی خورم؛ چون نه مریض شده ام و نه مسافرت رفته ام.»زمانی که حضرت آیت الله بروجردی در بروجرد بود، نذر کرد که اگر خشم خود را کنترل نکند و عصبانی شود، یک سال پشت سر هم روزه بگیرد.
روزی هنگام مباحثه علمی با یکی از شاگردان خود بر اثر اینکه شاگردش سخنانی ناشایست میگفت، تاب نیاورد و به او تندی کرد و نذرش شکسته شد.
پس از آن یکسال پشت سر هم روزه گرفت تا نذرش را ادا کند. روایت کننده این حکایت میگوید: در اینجا به یاد سخن امام سجاد علیه السلام افتادم که در مقام دعا به خدا عرض میکند: «وَ لا تَرْفَعْنی فی النّاسِ دَرَجَةً اِلاّ وَقَدْ حَطَّطْنی عِند نَفْسی مِثلَها؛ خدایا مقام مرا در میان مردم بالا مبر، مگر اینکه به همان اندازه مقامم را نزد خودم پایین بیاوری».
منبع: خبرگزاری حوزه