من همـانـم
گاهی کنار پنجره می نشینم
و از بی خبری خودم
گله میکنم
خود میشوم خدای خودم
دلم پیش کسی نیست
من از فاصله ها می ترسم
بی سبب نیست
که با هر هم نفسی
هم نفسم ،
تا زمانی که أبدیت به کلام است ،
من همانم
و همان می مانم
گاهی کنار پنجره می نشینم
و از بی خبری خودم
گله میکنم
خود میشوم خدای خودم
دلم پیش کسی نیست
من از فاصله ها می ترسم
بی سبب نیست
که با هر هم نفسی
هم نفسم ،
تا زمانی که أبدیت به کلام است ،
من همانم
و همان می مانم