ز دست خویش نالانم چرایش را نمیدانم
پریشان حال وگریانم چرایش را نمیدانم
چه خواهم من ز دنیا و چه میخواهد زمن دنیا
قسم بر جسم بی جانم چرایش را نمیدانم
هرآنچه غصه وغم هست بسوی من روان گشته
پراز اندوه و عصیانم چرایش را نمیدانم
در این دنیای وانفساچه میخواهم تک و تنها
جدا ماندم ز یارانم چرایش را نمیدانم
نه خوابم شب چوبیدارم به کابوسی گرفتارم
فنا گردیده ایمانم چرایش را نمیدانم
همه شهرم پر از نیرنگ کجا یابم دل یکرنگ
شدم عاصی ز وجدانم چرایش را نمیدانم
چه کس می آورد پاسخ برای این همه پرسش؟؟
منِ دیوانه حیرانم چرایش را نمیدانم
پریشان حال وگریانم چرایش را نمیدانم
چه خواهم من ز دنیا و چه میخواهد زمن دنیا
قسم بر جسم بی جانم چرایش را نمیدانم
هرآنچه غصه وغم هست بسوی من روان گشته
پراز اندوه و عصیانم چرایش را نمیدانم
در این دنیای وانفساچه میخواهم تک و تنها
جدا ماندم ز یارانم چرایش را نمیدانم
نه خوابم شب چوبیدارم به کابوسی گرفتارم
فنا گردیده ایمانم چرایش را نمیدانم
همه شهرم پر از نیرنگ کجا یابم دل یکرنگ
شدم عاصی ز وجدانم چرایش را نمیدانم
چه کس می آورد پاسخ برای این همه پرسش؟؟
منِ دیوانه حیرانم چرایش را نمیدانم