کودکی


کودکی

حواس مان پرتِ بزرگ شدن مان بود که نفهمیدیم باد کودکی مان را به کجا برد که نفهمیدیم چه وقت رنگِ دنیای مان مایل به خاکستریِ کمرنگ شد و چگونه انزوا در لحظه هامان جا خوش کرد حالا در کافه هاشاعر:شهلا شورگشتی

حواس مان پرتِ بزرگ شدن مان بود
که نفهمیدیم باد
کودکی مان را به کجا برد
که نفهمیدیم چه وقت
رنگِ دنیای مان
مایل به خاکستریِ کمرنگ شد
و چگونه انزوا
در لحظه هامان جا خوش کرد
حالا در کافه ها نشسته ایم
و افسردگی دود می کنیم
تا طعمِ چایِ تازه دمِ خانه را
با فنجانی اسپرسو
از یاد ببریم...

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


انواع فونت و متن بسم الله الرحمن الرحیم برای بیو اینستا