در دنیای سیاست نه خودی وجود دارد و نه خودزنی

در دنیای سیاست نه خودی وجود دارد و نه خودزنی بلکه معیار منافع همگانی است.

در این روزها بردگان سیاسی انتقاد از میکروب های سیاسی را انتقاد از خودی و یا خودزنی تعبیر می‌کنند بی خبر از اینکه همین خودی ها از زمان امیر عبدالرحمان خان تاکنون نقش پیشمرگه ها را ایفا نموده اند و در درازنای تاریخ شمشیر بوده است به دست غیر خودی ها که خودی ها را سربریده اند و یا کمر خودی ها را در دنیای سیاست خم نموده اند.

در زمان حفیظ‌ الله امین همین خودی ها در کنار حفیظ‌ الله امین قرار گرفتند چه انسان های بیگناه را که در کام مرگ نفرستادند، در جنگ های داخلی همین خودی ها در حق یکدیگر چه جنایاتی را که مرتکب نشدند و به چه تعداد از انسان های بیگناه را سر بریدند، در جنگ های غرب کابل همین خودی ها وسیله ی بیگانگان برای نابودی مردم بودند و جنبش روشنایی را همین خودی ها به هر درودروازه بیگانگان فروختند.

خلاصه اینکه زیان را که آمیب های سیاسی به نام خودی به جنبش ها و تشکل های سیاسی می رسانند هیچ بیگانه ای توان آن را ندارند مگر همین اکنون برده های سیاسی به نام خودی سیاست حذف کلی را توجیه نمی کنند؟

بنابراین انتقاد از خودی هایی که بدتر از بیگانگان عمل می کنند نه تنها خودزنی نیست بلکه کار بسیار درست در جهت آگاهی و مقاومت درست مردم در آینده است. اصطلاح خودزنی را آمیب های سیاسی به خورد مردم می دهند تا تجارت و معامله سیاسی را به نفع شخص و یا گروه های کوچک توجیه نمایند.

حسن علی عدالت