ویروس کرونا از طریق صحبت کردن انتقال می‌یابد

طبق این تحقیق ریز ذره های بزاقی تولید شده توسط گفتار می توانند در یک فضای بسته به مدت بیش از ده دقیقه در هوا معلق بمانند.

به گزارش انتخاب به نقل از یورونیوز، پژوهشگران قبل از این در مورد انتقال نوع جدید ویروس کرونا (corona) از طریق سرفه و عطسه (sneeze) هشدار داده بودند ولی بر اساس یک مطالعه تازه، هنگام حرف زدن نیز ریز قطره های ناپیدای بزاقی که امکان دارد حاوی ذرات ویروس باشند به بیرون از دهان (Mouth) پرتاب و پراکنده می شوند.

نتیجه این مطالعه که در مجموعه مقالات برگزیده آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شده نشان می دهد که ریز قطره ها هر چه کوچک تر باشند، بیشتر به حالت معلق در هوا باقی می مانند؛ در حالیکه ذرات سنگین تر بعد از مدت کوتاهی بر اثر نیروی جاذبه بلافاصله بسوی زمین سرازیر می شوند.

مسأله انتقال از طریق هوای بازدم پیش تر به خوبی برای برخی ویروس های بسیار واگیردار نظیر سرخک (Measles) که حتی قادرند در قطرات میکروسکوبی نیز جای بگیرند، مورد مطالعه قرار گرفته بود. محققان اکنون در صددند تا میزان این شیوه آلودگی را برای نوع جدید ویروس کرونا نیز با دقت بیشتری مورد بررسی قرار دهند.

پژوهشگران انستیتوی ملی دیابت و بیماری های کلیوی- گوارشی برای این منظور از شخصی خواستند تا داخل جعبه ای بسته که داخل آن پرتوهای لیزر ساطع شده بود، صحبت کند.

در این آزمایش شخص مذکور به مدت بیست و پنج ثانیه عبارت «سالم بمانید» را تکرار کرد و پژوهشگران اقدام به شمارش ریز قطرات بزاقی کردند که از پرتو های لیزر عبور کرده بود.

بر اساس نتیجه این آزمایش، ریزقطره های بزاقی که از دهان خارج شده بود پس از بیست و پنج ثانیه سخن گفتن، بطور متوسط حدود دوازده دقیقه در هوای این محیط بسته معلق باقی ماندند.

بر اساس این نمونه آزمایشگاهی، پژوهشگران تخمین می زنند که باتوجه به میزان غلظت شناخته شده ویروس کرونا در بزاق دهان، درصورتی که شخصی آلوده به ویروس با صدای بلند سخن بگوید معادل هر دقیقه بیش از یک هزار ریز قطره حاوی ویروس از دهان او به بیرون پرتاب می شود و احتمال معلق ماندن این ذرات در یک فضای بسته هشت دقیقه و شاید هم کمی بیشتر باشد.

بر اساس نتیجه این تحقیق: «یافته به دست آمده در این مشاهده مستقیم نشان می دهد که سخن گفتن به شکل عادی ریز قطراتی را تولید و در محیط پراکنده می کند که میتوانند ده ها دقیقه و حتی بیشتر به حالت معلق در هوا باقی بمانند؛ این ذرات در یک محیط بسته و محدود قابلیت بالایی برای انتقال بیماری دارند.»

این تیم تحقیقاتی پیشتر نتیجه آزمایشی را به ثبت رسانده بودند که نشان می داد حرف زدن به شیوه ای آرام و با صدای ضعیف تر به نسبت ریز قطرات بزاقی کم تری را تولید و در هوا منتشر می کند.

تائید علمی نتیجه این آزمایش که بر نقش مهم انتقال ویروس از طریق ریز ذره های بزاقی معلق در هوا صحه می گذارد دلیل موجه دیگری برای استفاده از ماسک برای پیشگیری از ابتلا به نوع جدید ویروس کرونا است که بسیاری از کشورها اینک به ضرورت آن پی برده و حتی استفاده از آن در محیط های بسته را الزامی کرده اند.